De grenzen van Crossing Border (2): Ierland, Groot-Brittanië en Nederland

Achtergrond

Ook wij weten wel dat de borders die doorcrossed worden op het stadsfestival, dat op 19 en 20 november plaatsvindt in Antwerpen, die van de muziek en de literatuur zijn. Maar wij nemen die festivaltitel voor één keer letterlijk en doorkruisen muzikale continenten op zoek naar de toekomstige hoogtepunten van het Crossing Borderfestival 2011. Hoewel u zich daar ook weer niet te veel van moet voorstellen, van dat doorkruisen van grenzen. Want twee continenten (Europa en Noord-Amerika) en zes verschillende landen is nu ook weer niet meteen een muzikale smeltkroes. Maar dat maakt het daarom nog niet minder interessant.

De grenzen van Crossing Border (2): Ierland, Groot-Brittanië en Nederland



Ierland

Op zaterdag kan u gaan genieten van nouveau crooner Gavin Friday, ooit nog frontman van experimentele newwavetrendsetters The Virgin Prunes, maar de laatste tijd vooral bezig met soundtracks. Toch liet hij in 2011 nog een nieuwe plaat op de wereld los. Met 'Catholic' zal hij ongetwijfeld weer voor controverse zorgen, zij het deze keer heel wat meer op de achtergrond dan dertig jaar geleden. Live zal dit ongetwijfeld de moeite zijn, ook al omdat het een hele tijd geleden is dat de man nog op een podium heeft gestaan. Benieuwd hoeveel mohawks hiervoor gaan opdagen.

De carrière van James Vincent McMorrow is iets korter (zowat negenentwintig jaar). Met enkele ep's en een cd heeft hij zich al referenties aan andere grote namen als Bon Iver, Sufjan Stevens en Ray Lamontagne op de nek gehaald. Voorwaar geen licht kruis om dragen. Op het podium doet hij het (soms) enkel met gitaar, banjo en piano en zijn zijn songs nog kaler dan ze op plaat al zijn. Het ontdekken waard, deze Dubliner die duidelijk zijn tentakels uitsteekt naar dat andere continent, waar pop en rock hun oorsprong vonden.

Groot-Brittanië

Heel wat talrijker zijn de dames en heren uit deze voormalige wereldmacht en dan willen we naast grote namen als Patrick Wolf, Heather Nova en, zij het in iets mindere mate, Frank Turner - al hoog in ons verlanglijstje op de laatste Pukkelpopeditie, maar helaas... - vooral aandacht schenken aan kleinere vissen als Monument Valley, het alter ego van singer-songwriter Ned Younger, die het zover schopte dat hij zijn debuut-ep kon opnemen met een heus orkest en de blazerssectie van Mumford & Sons. Hier wordt het waarschijnlijk een eenmansoptreden, waardoor de intrinsieke schoonheid van zijn songs nog beter zal overkomen.

Lanterns On The Lake pakken het op hun debuut ook al zo groots en orkestraal aan, maar hier is americana een duidelijk bestanddeel van het gerecht dat op smaak gebracht wordt met de schitterende stem van Hazel Wilde een een snuifje elektronica. Genoeg om uw smaakpapillen te prikkelen? Luister hier dan nog eens naar.

De omschakeling die Dry The River maakte is op zijn minst opmerkelijk. Beginnen als metalband en dan de overstap wagen naar folkrock, er zijn er al voor minder verguisd, maar deze Engelsen verdienen een kans, durven zelfs de concurrentie aan te gaan met Fleet Foxes en komen daar nog mee weg ook.

Een petieterig eiland, een Islet, voor u zich afvraagt of dit de nieuwste telg uit de i-familie is. En een band die wel houdt van wat mysterie. Veel informatie ga je niet vinden, maar wij kunnen u wel meegeven dat ze het muzikaal experiment en de crossover niet schuwen. Denk Deerhoof of Chrome Hoof of welke andere hoef dan ook.

Bij Atlantic zien ze Ed Sheeran helemaal zitten. In die mate zelfs dat we enkele vinyl singles van de man mogen weggeven (meer hierover verder in dit dossier). En we durven er trouwens gerust bij zeggen dat deze rossekop dat krediet verdient. Deze kent u misschien al, maar hij heeft nog meer kaarten achter de hand.

Dan moet Marcus Foster het met heel wat minder doen want hij kreeg zijn materiaal niet gesleten aan een label. Nochtans zijn wij wel te vinden voor het bluesgetinte werk van deze Engelsman, die zijn gitaar al eens durft te laten ronken.

Er zijn meerdere mogelijkheden waar Lauren Doss haar stagename Mechanical Bride haalde, maar wat vast staat is dat deze jongedame met gitaar een eigen gezicht heeft, iets wat toch niet eenvoudig is in de massa singer-songwriters die op ons worden losgelaten.

Nederland

Wie niet echt een groentje meer is, is Dyzack. Hij draait al een hele tijd mee, zij het iets te vaak op de achtergrond. Met zijn vijfde album 'This Mangy Soul' maakt de man een muzikale wandeling door zijn thuisstad Den Haag. Of dat ook past bij Antwerpen valt nog af te wachten. Tom Waits is in elk geval nooit veraf.

Wij mochten van Atlantic enkele vinylsingles weggeven van Ed Sheeran. Wie zijn NAAM + ADRES stuurt naar [email protected] en als onderwerp Ed Sheeran opgeeft, krijgt dus binnenkort misschien A Team op vinyl in de bus.

5 november 2011
Patrick Van Gestel