De Eenzame Top Twintig

De Eenzame Top Twintig

Wij zitten ook maar binnen met onze vingers te draaien. Eenzaamheid is een vaak bezongen thema. Tijd voor een Eenzame top twintig dus.

(20 tot 14)

Het is natuurlijk een thema van alle tijden. In 1949 zong Hank Williams I’m So Lonely I Could Cry, Billie Holiday had last van Solitude in 1956, Elvis Presley lachte in 1969 de eenzaamheid weg in Las Vegas (Are You Lonesome Tonight? is origineel uit 1926!). Eind jaren zeventig was The Police So Lonely en een decennium later waren Yes de trieste Owner Of A Lonely Heart. In de nineties deden Chemical Brothers het met Beth Orton, maar waren toch Alive Alone (n.b: uit dezelfde plaat staat Leave Home even op de verboden lijst). Tien jaar geleden leerden we ook de Lonely Boy in het duo The Black Keys kennen.

(13 tot 7)

Een ander eenzaam duet was dat van The Smithereens & Suzanne Vega (I’m In A Lonely Place Without You) uit 1986. Alleen zijn werkt niet altijd even inspirerend voor artiesten, want Phosphorescent (Permanently Lonely) en Tiffany (I Think We’re Alone Now) leenden hun songs van respectievelijk Willie Nelson en Tommy James. Ook Therapy? deed beroep op de Isolation van Joy Division, we houden het toch maar op het origineel (sinds hun cover van Diane, rust er een veto op covers door Therapy?). The Bevis Frond ging nog iets verder en kwam terecht in een Splendid Isolation. Een paar honderd kilometer noordelijker in Madchester, hadden Inspiral Carpets hun grootste hit(je) met This Is How It Feels To Be Lonely. De enige die wél voorbij verdriet en depressie in de fase van de aanvaarding geraakte, was Alice Deejay, die het toch Better Off Alone vond (of dat ook muzikaal 'better off' was, laten we aan u over ;-).

(6 tot 4)

In het Nederlands snijdt de tristessa nog net ietsje dieper. Met de nodige aandacht voor de bejaarde daMusic-lezer mochten ook Will Tura (Eenzaam Zonder Jou, 1962!) en Johan Verminnen (Laat Me Nu Toch Niet Alleen, 1973) in de lijst. In de categorie "voor alle leeftijden", kon natuurlijk Danny de Munks Ik Voel Me Zo Verdomd Alleen niet ontbreken.

(3)

Hoog tijd om met de top drie onze street credibility terug wat op te krikken met Slint en Good Morning, Captain. Omdat we niemand ooit meer door merg en been “I MISS YOU” hoorden schreeuwen dan Brian McMahan in dit nummer uit ‘Spiderland’.

(2)

Zonder twijfel zwaar beinvloed door Slint is het Texaanse Explosions In The Sky. Hun The Only Moment We Were Alone haalde meermaals de hoogste plaats in de Duyster-lijst, nu strandden ze op twee.

(1)

De jury gaf een corona-bonuspuntje voor de slotzin “How can I even breath without you?” zodat No Cure For The Lonely uit ‘Love Of Life’ van Swans de bedenkelijke eer toekomt om dit lijstje af te sluiten.

PS: de Lifetime Achievement Award gaat vanzelfsprekend naar… Roy Orbison.

 

29 maart 2020
Christophe Demunter