daFestival - Stay positive

Onze man (jg) hield zich niet alleen onledig met lui hartjes en likes verspreiden bij de eenentwintig sessies die over zijn scherm rolden, maar dacht ook na over de diepere waarde en warmte van lange afstandsconcerten achter gesloten deuren. Hieronder lees je hoe hij daFestival beleefde en aanvoelde.

Ellende is altijd al een voorbode geweest voor goede muziek. Zonder in detail te treden, maar denk gewoon even aan heel de rootsreggaegeschiedenis, de punkscene, hardcore of Bob Dylan. En weet je wat zo mooi is? Online magazines of websites plukken duidelijk vruchten – hits – van een lockdown, wanneer veel mensen de wereld van achter het computerscherm beleven of net naar escapisme zoeken. Dus als die beter scorende media de mensen die het minder goed hebben, zijnde de artiesten, een extra platform bieden in de vorm van een online festival, krijg je een soort van mooi charity gevoel. Laten we veel 'daFestivals' bezoeken tijdens deze periode!

Enkele kanttekeningen: net als u vinden wij het akelig bizar wanneer we naar een schem kijken en niet naar een podium. Social distance? You bet! Overigens, we missen ook samen met jullie de hangvrienden, de drukte van als apen aangeklede mensen, het aanschuiven bij de drankbonnetjesstand of de half gebakken frieten – goedkoopste festivalfood natuurlijk.

Toch zie je bij zo’n online festival ook veel mooie en unieke dingen. En dan spreken we over artiesten die niet enkel verdorie echt hun beste beentje voor zetten (check de manier waarop Bai Kamara Jr. zijn binnenplaats verfraaid heeft of Dieter “Sermeus” Von Deurne bij elke andere song een mooie achtergrond voorziet – leve de kamelen!). Je ziet ook langs de andere kant veel liefde en appreciatie van likes tot positieve comments tot: “Je moet deze plaat absoluut luisteren”-adviezen.

En dan de muziek. Zoals elk festival, heeft ook het eerste daFestival wel van die “whaauw”-momenten, die je ditmaal niet net hoeft gemist te hebben, maar gewoon eventjes opnieuw kan bekijken, beluisteren en beleven. Handig, toch?

• Vergeet aub even niet dat Rhinorhino erin slaagde om met drie verschillende cams (gitaar en zang, bas, drum) een verdomd lekker groovende, remote sound samen te stellen.

• U hoorde nog nooit zo’n ontnuchterde, akoestisch vereenvoudigde en streelzachte versie van (We’Ve Lost) Gravity van Orange Black. Straight from Deurne.

• Bai Kamara Jr. is altijd muzikant van de straat geweest. Zijn bluesrock komt op een binnenplaats daarom extra tot zijn recht, dankzij de onbedoelde stemmen van joelende kinderen op de achtergrond of – in afsluiter Some Kinda Lovin Tonight – zelfs de onheilspellende sirene van een passerende ambulance.

• The RG’s zetten met akoestische gitaar, synthviool en drums een wondermooie versie neer van Nirvana's Dumb. Met fantastische “on the road”-visuals erbij, met zijn mooi gebalanceerd geluid zeker videoclip-waardig.

• De vijf portables die met een weirde 360° video elkaar in één lange jamsessie vervoegen, maar ook een 360° sound neerzetten die mee beweegt met de beelden naargelang je zelf je telefoon kantelt. Kwestie van je eigen psychedelica te creëren. Ruim dertien minuten van indrukwekkend technologisch vernuft.

Dus ja. Het is zeker even wennen aan een social distance-festival als daFestival – editie 1. Maar bij deze bent u zeker voorbereid voor een tweede editie. Enjoy!