Crossing Border 2010: Tien om te zien

Achtergrond

In Antwerpen hebben ze niet genoeg aan één festival om de grenzen tussen literatuur en muziek te slopen. Nee, de Nederlandse vrienden van Crossing Border worden er bij gehaald om met nog een éxtra festival nog eens hetzelfde concept uit te werken, maar dan anders. In de Arenbergschouwburg gaat tussen 19 en 21 november de tweede editie door van de Belgische tak en ons hoort u daar niet over klagen.

Wel integendeel. We haalden tien blikvangers uit de affiche en stellen die aan u voor door middel van YouTube links. Het zou ons verwonderen dat u na het horen van zoveel veelbelovende muziek niet als de gesmeerde bliksem één van de nog overblijvende kaarten gaat reserveren op uw naam. Zonder verwijl, tien om te zien!

1. John Cooper Clarke

Denk aan de Engelse versie van Herman Brood. Vuilgebekt als Jules Deelder en met de stem en het accent van Paul Weller en je zit niet ver van John Cooper Clark. De scheurkalender in zijn keuken is net als zijn skinny jeans en warrig kapsel onveranderlijk van het jaar 1976. De man Brengt poëzie die meer rock is dan de vetste riffs van de laatste tien jaar graspop samen. Katholieke zieltjes doen best hun oordopjes in.

2. Low

De meest statische band ooit en de boegbeelden van de slowcore beweging kunnen in België op een uitgebreide fanbasis rekenen die bij elk concert nog een beetje groeit. Hun nieuwe plaat zit er aan te komen, maar voordien wordt hun kerstplaat uit 1999 heruitgebracht. Ze beloven uit hun volledige oeuvre te citeren, maar vooral uit deze twee platen. Het wordt gedurende een goed uur een stille, mooie nacht.

3. Local Natives

Uw primitievelingen van de avond komen uit Los Angeles onder de naam van Local Natives. Denk aan een kruisbestuiving van The Dodos en Fleet Foxes. Ze spelen soms een cover van de Talking Heads, en kruipen daar al eens voor in de nok van het dak. Komt u er gerust bij zitten.

4. Spoon

Spoon krijgt overal lovende recensies en maakt relatief poppy rockmuziek. In absolute populariteit echter heeft zich dat (jammer genoeg) nog niet vertolkt. De organisatie van Crossing Border heeft voldoende vertrouwen in hun uitstekende live reputatie en plaatste deze Amerikanen als headliner tegenover Ed Harcourt. Dat wordt een hartverscheurende keuze.

5. Ed Harcourt

Om met melodrama de avond te beeindigen moet u bij Ed Harcourt in The Hideout zijn. De man heeft naast zijn dochter Roxy onlangs zijn zevende plaat 'Lustre' op de wereld losgelaten en dat heeft zijn gevolgen. Dat hij wat matuurder geworden is  bijvoorbeeld, en dat er een babysit moet voorzien worden tot na de bissen.

6. Timber Timbre

Had Devendra Banhart het hoofdstuk over folk in de noughties al niet voor een groot stuk opgeëist dan had Timber Timbre zeker zijn plaats kunnen innemen. Dat is de groepsnaam waaronder Canadees Taylor Kirk muziek maakt. Het is een woordspeling op de vroegste opnames van de man die in een houten cabine waren gemaakt en daardoor een apart timbre meekregen.

7. Twin Sister

Beloven op hun blog dat ze hun Frans en hun Spaans gaan oefenen voor de gelegenheid van hun eerste tour door Europa. Ze zijn in tegenstelling tot wat u zou vermoeden met vijf en hebben slechts twee ep'tjes uit met dromerige bricolagepop. Het eerste is trouwens gratis te downloaden van hun website. Op basis daarvan willen wij hen hier alvast tippen als niet te missen.

8. Ganglians

Mist u The Butthole Surfers? Ga dan zeker eens kijken naar Ganglians, een groep uit Californië die onder invloed lijkt van dezelfde hallucinogenen. Het zal rammelen, maar op hoogst originele wijze.

9. Rufus Wainwright

Onze favoriete relnicht mag het festival openen op vrijdagavond. Afgaande op zijn laatste plaat wordt dat een triestige bedoening met pianoliedjes over zijn moeder die in januari jongstleden het tijdelijke voor het eeuwige inruilde. Maar voor hetzelfde geld wordt het een burleske klucht waarin hij verkleed als Judy Garland Somewhere Over The Rainbow zingt. Het is al eerder gebeurd.

10. Mercury Rev

Deze zomer waren ze nog te gast in Leuven en onlangs zongen ze nog mee op de nieuwe plaat van ons eigen My Little Cheap Dictaphone (tegenwoordig gewoon MLCD). Van nieuw studiowerk is voor zover wij kunnen nagaan nog geen sprake maar dat kan enkel betekenen dat we een selectie van greatest hits zullen voorgeschoteld krijgen. Met een back catalogue van meer dan vijftien jaar en een gigantische live reputatie kan dit vast niet mis gaan.

U kunt de volledige lijst beluisteren op YouTube