Cross-Linx 2016: klassieke pop of poppy klassiek

Achtergrond

Voorlopig heeft het rondreizende festival Cross-Linx nog geen zin om de grens met België over te steken. Maar geen nood: hiervoor trekken wij graag zuidwaarts.

Cross-Linx 2016: klassieke pop of poppy klassiek



Eindhoven, Amsterdam, Rotterdam en Groningen zijn de vier Nederlandse steden, die het festival, waarin pop en klassiek worden versmolten, aandoet. In die vier steden zal het programma vergelijkbaar zijn. Enkele accentjes hier en daar te na gelaten.

Dat precies Glenn Kotche als muziekmeester fungeert, lijkt misschien vreemd, maar dat is het eigenlijk niet. Want de man heeft, naast zijn drukke bezigheden achter de drumkit bij Wilco, nog heel wat meer op zijn kerfstok. Zo werkte hij al samen met Kronos Quartet, die ook al met heel wat andere popmuzikanten collaboreerden, en met Eight Blackbird, een eigentijds kamermuzieksextet uit Chicago. Hij heeft dus al best wat ervaring met klassieke muziek en de bijhorende arrangementen, maar heeft daarbij een gezonde voorkeur voor percussie en aanverwante. Benieuwd wat dat gaat geven in combinatie met een Neil Finn of een Andrew Bird.

Van over die andere landsgrens komen onze favoriete Duitsers van The Notwist, die zowaar hun meesterwerk ‘Neon Golden’ integraal gaan spelen. Niet echt verwonderlijk want het is waarschijnlijk hun meest populaire plaat, ook al vinden wij persoonlijk voorganger ‘Shrink’ en opvolger ‘The Devil, You + Me’ ook niet te versmaden. Maar ‘Neon Golden’ dus, dat in al zijn pracht zal worden uitgestald, iets wat de groep trouwens maar zelden doet. Het was dan ook het album, dat hen tot bij het grote publiek bracht, hoewel dezer dagen de aandacht voor deze oosterburen weer wat is weggeëbd. Het zal ons worst wezen, want hier kijken wij wel degelijk naar uit.

Of je kan er Dawn Of Midi uitpikken en, net als wij, versteld staan van dit multiculturele trio, dat muziek op hun eigen manier aanpakt en verpakt. Zet al uw vooroordelen over muziek overboord en wordt wakker in een andere wereld. Piano, staande bas en drums zijn voldoende om die wereld te creëren en door elkaar te gooien. Wij waren eerder al onder de voet van het debuut en zijn ervan overtuigd dat hier nog meer moois zal uit opdoemen.

Maar buiten grote namen (waaronder ook nog Son Lux) is er een zijluik aan dit festival dat de verleidelijke naam ‘Music Mining’ meekreeg. Daarin kan je dus afdalen in de meer ongewone kanten van de muziek en stoten op iets als Marco Mlynek, Duitser en, net als zijn landgenoot Nils Frahm, verslaafd aan de piano en andere aanverwante instrumenten. Ook hij verbouwt zijn piano tot een gevaarte, waarin hij bakpapier, kredietkaarten en andere, alledaagse voorwerpen verwerkt om zo tot een uniek en percussief geluid te komen.

23 februari 2016
Patrick Van Gestel