#ConcertOntmaagd - TC Matic - Take It Easy (1980)
We blikken vlotjes ongeveer veertig jaar terug in de tijd en kijken welke eerste concerten ons als vijftien- tot zeventienjarige de oogschellen deden afvallen, de oorstoppen wegknallen en ons definitief op weg zetten naar een zogenaamd “life of music”.
Nadat we die zomer van 1980 onze muzikale ontmaagding genoten hadden in de zomervakantie met Walter Verdin, was het hek van de dam en was ons jonge concertleven definitief van start gegaan. Het gebeurde heus niet zo vaak, maar als er in de buurt een concert werd georganiseerd, moest er al ruim op voorhand gepleit worden bij de ouders dat dat toch iets unieks was en hoe we daar geraakten (wie van de ouders was bereid om te rijden, brengen en halen?) etcetera
Ons eerste helemaal zelf gekozen optreden: de 'Tourmalaise'-tour van TC Matic en Lavvi Ebbel in Jeugdhuis De Pungel in 1981. Nadat de voorzitter van Jeugdhuis De Pungel, een zekere Rik, vader had gerustgesteld dat alles ok was, togen we op weg, onderwijl nippend aan een eerste Ops-Ale. Wat de heren uit Oostende daarna met ons vijftienjarig brein uithaalden, is nooit echt meer goed gekomen. Een orkaan van witheet geluid (afkomstig uit een piepklein Marshall-versterkertje).
En je voelde onmiddellijk: dit is iets! Hier gebeurt iets! Modern noise in my body. Inderdaad, die ritmesectie (Cloet-Baelen), die weirde synths (Feys), die stalen klanken (Aerts) en die Bargoense présence (Hintjens). Na afloop kochten we onmiddellijk de dubbelsingle White Rhythm / Femme Femme / Modern Noise / Take It Easy en we speelden hem tot in de oneindigheid.
We kregen er een gratis badge bij van die andere withete groep van het moment: Luna Twist. Drie weken later hoorden we voor het eerst Oh La La La bij Marc Moulin op Radio Cité, de nieuwe single van TC Matic. Maar voor ons was dat al oud nieuws, want wij hadden het dak er helemaal af zien gaan in JH De Pungel. De indringende klanktapijten waren al even pregnant op band gezet door Aerts, die het hele productionele proces zo perfect wist om te zetten dat je bijna niet hoefde te zeggen: live was het beter. Want het was messcherp en to the point. Witheet, wat heet!