#BuitenDeLijntjes - Thee Oh Sees - If I Had My Way (2020)

Er komt nog steeds veel nieuwe muziek tot onze oorschelpen. Gelukkig maar. Alleen is het allemaal zo braafjes en wordt er niet zoveel buiten de lijntjes gescheurd, geknarst en gepiept. Of ligt dat aan ons? Het verklaart deels het succes van Willy Radio, weg van StuBru (te tjongejonge) of Radio 1 (te veilige haven). Luister dan liever naar een onbevangen vijfenzeventigjarige (!!) op BBC radio 6 hoe het wel moet ('Iggy Confidential'). Enfin, rauw en ongesuikerd, het bestaat nog.

Nog zo'n leuk zootje ongeregeld uit Californië dat al garagepunkend ongebreideld psychedelische oorden verkende, ondertussen ook nog wat prog- en metalelementen sprokkelend. U begrijpt: niet onder één hoedje ter vangen.

Voorman annex geluidstovenaar is ene John Dwyer, die onvermoeibaar de grenzen blijft opzoeken. If I Had My Way ademt rauwe garagerock, maar dan erg melodieus en warmer van klank, onderbouwd door een ritmesectie, die doet nadenken. En zonder te exploderen blijft het nummer strak, bijna funky voortdreinen.

Thee Oh Sees, rusteloos als ze zijn, opereren tegenwoordig ook onder de naam Osees. Dit nummer komt van 'Protean Threat', misschien wel hun beste plaat: vreemd, hoekig, groovy en proggy en met nummers die gemiddeld tussen de twee en vier minuten afklokken. Kort is goed. Net als het stukje van vandaag.