#BuitenDeLijntjes - The Sore Losers - Tightrope (2022)

Er komt nog steeds veel nieuwe muziek tot onze oorschelpen. Gelukkig maar. Alleen is het allemaal zo braafjes en wordt er niet zoveel buiten de lijntjes gescheurd, geknarst en gepiept. Of ligt dat aan ons? Het verklaart deels het succes van Willy Radio, weg van StuBru (te tjongejonge) of Radio 1 (te veilige haven). Luister dan liever naar een onbevangen vijfenzeventigjarige (!!) op BBC radio 6 hoe het wel moet ('Iggy Confidential'). Enfin, rauw en ongesuikerd, het bestaat nog.

Even de zuurverdiende spotlichten richten op één van de lekkerst knarsende en fiepende kwartetten uit de Lage Landen en nog een eind daarbuiten.

The Sore Losers laten sinds de zilveren "medaallie" op Humo’s Rock Rally in 2010 al vijf longplayers lang ongegeneerd doch gediscplineerd de speakers op elf loeien binnen de contouren van welgemikte songs, die steevast aankomen als een "djoef op uw muule". Wij kijken altijd enigszins reikhalzend uit naar een nieuwe Losers, die een frisse vorm van classic punkrock hanteren, waarvan er steeds minder te vinden is, terwijl wij net zoeken naar meer in deze halfslachtige tijden.

Het kwartet Jan Straetemans, Cedric Maes, Kevin Maenen en Alessio Di Turi gaf ook vorig jaar weer een stevig visitekaartje af met 'Ultra Electric', waarop ze tijdens de lockdown(s) ongeveer alles zelf fixten in de eigen Ultra Electric Studio. We kiezen voor plaatopener Tightrope, de perfecte blauwdruk voor de elf andere rockers en stampers, die volgens Maes “dichter bij Little Richard dan bij Dylan” aanleunen. Slechte verliezers, laat ze maar knallen. Het moet ook niet altijd Club Brugge zijn, hé.