Bruno Vansina Quintet - '12/12'

Hoe beïnvloeden klank en beeld elkaar? Die vraag staat centraal in het nieuwe jazzproject van Bruno Vansina. Een experiment met muziek, video en live performances.

Bruno Vansina, vooral bekend van zijn werk met de Belgische big band Flat Earth Society, zit niet stil. Doorheen de jaren lanceerde de saxofonist al enkele bijzondere projecten, zoals het zestienkoppige Vansina Orchestra, Orchestra Exotica en 'Maité, Het Meisje En De Vogel' (een schimmenspel met muziek van Martin Denny), maar zijn creatieve geest lijkt nog steeds niet uitgeput: deze maand lanceert hij namelijk een nieuw concept, ’12/12’, waarbij hij speelt met beeld en geluid.

Concreet zit het zo: Vansina trok in 2018 een keer per maand met zijn band – gewapend met opnamemateriaal – naar een bijzondere locatie zoals een schaatsbaan, een wassalon en een autosnelweg om er te musiceren en vooral om te interageren met de geluiden die ter plekke te horen waren. Het leverde een twaalf nummers tellend album en even veel kortfilms op. Met dat materiaal onder de arm trekt de band dan weer naar twaalf (!) concertzalen om de relatie tussen beeld en geluid met het publiek te onderzoeken. Hoe dat gaat zijn, valt nog af te wachten. We kunnen alvast meegeven dat die rare fetisj, die Vansina met het getal twaalf heeft, een uniek en prachtig project opleverde.

Al bij aanvang van het album beseffen we meteen hoe goed de band erin geslaagd is om de sfeer van de locatie waar ze speelden te verwerken in de nummers. Zo voelt Antarctica, opgenomen aan een schaatsbaan, bijvoorbeeld bijzonder koel aan. Dat ligt gedeeltelijk aan het sombere saxofoonmelodietje dat het nummer op gang trekt, ijzig als een winterse wind, maar evenzeer aan het subtiele drumwerk en de doortastende effecten op de achtergrond. Hetzelfde geldt voor Scooters, dat de hectiek van een botsautootje dat heen en weer zwalpt, heerlijk weet te vangen in een heel ritmisch nummer. Zelfs in de breaks blijft de muziek in ijltempo, als een versnellende scooter, doorgaan dankzij uitmuntend bas- en gitaarwerk. Het gescheur hier en daar (vooral bij de gitaar) kon niet beter zitten.

Een van de best uitgewerkte nummer is waarschijnlijk Animals. Na een dikke minuut van koebellen en andere knotsgekke percussie (en hier en daar het geblaat van een schaap) ontpopt het nummer zich plots tot een heel atypisch, maar authentiek nummer. Het voelt alsof we letterlijk in een zonovergoten weide staan, omringd door schapen en andere beesten. Heidi in de bergen, maar dan voor volwassenen. Ook het razende Machine, snel en complex, en het speelse Bowling staan bovenaan de lijst.

Kort gezegd: ’12/12’ is een leuk album dat menig persoon zal weten te bekoren, ook zonder bijhorende video’s. De nummers zijn doordrenkt van hints die de fantasie voldoende prikkelen om mentaal zelf een bijhorende locatie voor de geest te halen. Desalniettemin is het even amusant om de video’s te bekijken of – nog beter – om het live te horen en er beelden bij te zien. Daarvoor kan je dus nog terecht op verschillende locaties in Vlaanderen.

Bruno Vansina Quintet trapte op 20  februari de twaalfdelige tournee op gang. Voor de overige data kan je terecht op de website van Jazzlab.