#Britreggae - Matumbi - Ordinary Man (1979)

Als de zon schijnt is reggae altijd een passend idee. De reggae, die we deze week presenteren, komt niet uit een zonovergoten Jamaïcaans decor, maar uit een druilerige Britse voorstad.

Midden jaren zeventig waren, ondanks het feit dat er een paar forse reggaehits werden gescoord (Israelites van Desmond Dekker, Love Of The Common People van Nicky Thomas of Young, Gifted And Black van Bob & Marcia), de Britse reggaegroepen eerder schaars. Vaak waren het groepen met covers van soulhits op een reggaemanier gebracht. Pionier Dennis Bovell, een naam die deze week wel vaker is gevallen, bevestigt dit als oprichter van Matumbi: "You had to be more of a showband. We'd play some rocksteady but mostly Otis Redding, James Brown and the like – soul music was considered the music of emancipation."

Matumbi speelde op zeer uiteenlopende plekken: van Amerikaanse luchtmachtbases tot in eetclubs in obscure plaatsen als Hudderfield en Cannock en de zwarte gemeenschap bleef, net als in Jamaïca, vooral op de hoogte via soundsystems (onze discobars) en “blues dance” (huisfeestjes met een betalende bar). "A blues was the only place you could get a girl. Reggae dancing was full embrace, and if you were young and living at home, that was your only chance to spend a night in someone's arms", aldus nog Bovell.

Vooral de soundsystems speelden een bepalende rol in Jamaicaans-Britse middens. Ze voorzagen in een vlucht uit de werkelijkheid en fungeerden als plek om de laatste hot tunes te ontdekken, vaak met commentaar van de zogenaamde "talk-over DJ’s" als Big Youth. "Sound systems were our BBC or CNN, a way to communicate with people on the street. In Britain, sound systems were almost the only conduit for reggae", licht Bovell toe.

Dennis Bovell wisselde Matumbi af met het London’s Jah Sufferer soundsystem. Ordinary Man komt van de tweede langspeler van Matumbi, 'Point Of View' uit 1979. Minder gekend, maar daarom niet minder goed.