#Britfunk - Haircut One Hundred - Favourite Shirts (Boy Meets Girl) (1982)

De Britse jongens en meisjes gingen begin jaren tachtig van punk naar funk. Het nihilisme, dat gitzwart kleurde, werd feestelijk en enigszins escapistisch ingeruild om dansend in de ondergrond in te verdwijnen. En dat leverde onverwachte springdingen op.

Luc Janssen durfde in 'Domino Deel 2' in het meest duistere deel van de kelder te programmeren om je dan plotsklaps totaal op het verkeerde been te zetten en Haircut One Hundred ertussen te gooien. Britfunk van de brave buurjongens, die niet te beroerd waren om het hele ritmische legioen en de blazerssectie van de calypsomuziek in de schoonzoonpop te mengen.

Onder leiding van de toen nog jonge Nick Heyward, die perfect wist hoe hij een popsong in elkaar moest schroeven. Producer Bob Sergeant had met het productiewerk voor The Beat al geleerd hoe je een blazerssectie moest integreren in het geheel. Heyward legt uit: "Bob Sargeant was lovely to work with. We were young and we saw him as our George Martin. He was this person who organized everything properly. He knew how to make singles."

In Amerika gekend als onehitwonder met Love Plus One, maar in de UK hadden ze een reeks hits, waarvan het funky Favourite Shirts (Boy Meets Girl) de eerste was. Na één lp ging Nick Heyward al solo, maar de groep stotterde voort met Marc Fox aan de vocalen. En ook dat duurde niet lang.