#BowieSteunt - Queen / David Bowie - Under Pressure (1981)
Op 8 januari was het vijf jaar geleden dat ene David Robert Jones het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. De wereld kent hem beter als David Bowie. Er was niet één Bowie maar er waren er vele, want hij gooide de vaak zelf gekozen bijnamen (Major Tom, Ziggy Stardust, The Thin White Duke, Aladdin Sane, The Dame, The Picasso of Pop, Jareth The Goblin King, …) sneller af dan het publiek kon volgen. Maar bijzonder was hij wel en elke periode en elk alter ego leverde pareltjes op. . Wij focussen even op een ander aspect van zijn persoonlijkheid: de bereidheid om vrienden altijd uit de nood te helpen, hetzij met vocalen, hetzij met productie, hetzij met een combinatie van zijn talenten.
Toen dit uitkwam, waren wij megafan van David Bowie en liepen we niet zo gigantisch hoog op met all things Queen. En we vonden het vervelend dat onze held zich inliet met die bombastische jongens, die intussen van alle muzikale walletjes leken te eten. Maar het was wel een te gek, spannend, ja zelfs majestueus nummer dat ook bij de zoveelste beluistering de magie wist te behouden.
De ontmoeting tussen de rockgiganten en de samenwerking voor Under Pressure verliep niet gepland. Beiden waren in de zomer van 1981 aan het opnemen in een Zwitserse studio en in de wandelgangen bleek Queen een backingvocal nodig te hebben voor een nummer met de naam Cool Cat. Bowie bleek bereid, maar hij was danig ontevreden over zijn bijdrage en ze werd simpelweg gewist. Maar in de nasleep van deze "faux pas" begonnen ze te jammen over een simpele, repetitieve baslijn, zoals John Deacon die zo goed kon neerleggen (denk ook aan Another One Bites The Dust).
De mix van de twee unieke stemmen, Bowie en Mercury, matchte als gegoten, beiden excellerend van laag naar hoog en weer terug. De tekst ging over de druk die levens kan ruïneren, als er niet genoeg naar liefde wordt geluisterd en gehandeld.
Grappig was dat de baslijn er eerst was en, nadat de jongens een hongerke hadden gestild met pizza, bleek dat Deacon de baslijn compleet vergeten was, maar drummer Roger Taylor wist het oorspronkelijke idee te reconstrueren. Brian May over de sessie in Mojo in 2008: "It was hard, because you had four very precocious boys and David, who was precocious enough for all of us. David took over the song lyrically. Looking back, it's a great song but it should have been mixed differently. Freddie and David had a fierce battle over that, ‘cause suddenly you've got this other person inputting, inputting, inputting... Bowie had a vision in his head, and it's quite a difficult process and someone has to back off... and eventually I did back off, which is unusual for me."
Het werd de tweede nummer één voor Queen in de UK (na Bohemian Rhapsody). Toen Vanilla Ice het nummer in 1990 samplede voor zijn Ice Ice Baby, was hij “vergeten” om de rechten te vrijwaren. Lang nadat dat (ook) een wereldhit werd, werd een regeling getroffen met Queen en Bowie en, naar verluidt, zijn ze er niet bepaald slechter van geworden….