#BowieSteunt - David Bowie / Lester Bowie - Jump They Say (1993)

#BowieSteunt - David Bowie / Lester Bowie - Jump They Say (1993)

Op 8 januari was het vijf jaar geleden dat ene David Robert Jones het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. De wereld kent hem beter als David Bowie. Er was niet één Bowie maar er waren er vele, want hij gooide de vaak zelf gekozen bijnamen (Major Tom, Ziggy Stardust, The Thin White Duke, Aladdin Sane, The Dame, The Picasso of Pop, Jareth The Goblin King, …) sneller af dan het publiek kon volgen. Maar bijzonder was hij wel en elke periode en elk alter ego leverde pareltjes op. . Wij focussen even op een ander aspect van zijn persoonlijkheid: de bereidheid om vrienden altijd uit de nood te helpen, hetzij met vocalen, hetzij met productie, hetzij met een combinatie van zijn talenten.

Na de twee platen met Tin Machine (die zeer vervelende recensies meekregen, maar die wij best te pruimen vonden en nog steeds) en de greatest hits-tour 'Sound + Vision' ging David Bowie in 1993 terug aan de slag met producer Nile Rodgers voor een soloplaat, 'Black Tie White Noise', waarbij hij zijn bewondering voor hedendaagse zwarte Amerikaanse muziek terug liet figureren. En als saxofonist met een oor voor de wereld van jazz en avant-garde riep hij de hulp in van jazztrompetist Lester Bowie om de grillige composities kundig mee in te kleuren. Meer nog, er staat een instrumental op de plaat Looking For Lester, waarin zich een duel afspeelt tussen de sax van David en de trompet van Lester Bowie.

De ontmoeting kwam eigenlijk tot stand via jongere broer Joseph Bowie, de leider-trombonist van het fantastische hardfunkcollectief Defunkt, die hen in contact bracht met elkaar. Oorspronkelijk was de bedoeling dat voor één nummer, Don’t Let Me Down And Down, zou worden samengewerkt, maar Lester bleef weken rondhangen op de sessies in de New Yorkse Power Station, waardoor hij nog op vier andere tracks van 'Black Tie White Noise' terechtkwam.

Dit nummer, Jump They Say handelt over David Bowie's halfbroer, Terry Burns, die opgenomen werd in een psychiatrische instelling nadat hij zelfmoord had willen plegen door uit een raam te springen. Na deze mislukte poging bezocht Bowie Burns in de instelling, maar jaren later, in 1985, overleed na Terry na een nieuwe poging waarbij hij door een trein geraakt werd.

Bowie verhaalt in Jump They Say over zijn gevoelens voor zijn halfbroer en de factoren die leidden tot zijn wanhoopsdaad:: "It's also connected to my feeling that sometimes I've jumped metaphysically into the unknown and wondering whether I really believed there was something out there to support me, whether you wanna call it, a God or a life-force?"

20 januari 2021
Laurens Leurs