Bored At My Grandma's House - 'Sometimes I Forget You're Human Too'

Je kan de bandnaam gewoon letterlijk nemen. Want dat is precies de situatie waarin Amber Strawbridge verzeild geraakte: oerverveeld bij één of ander familielid in huis. En wat doe je dan zoal? Wel, liedjes schrijven dus.

De vijf liedjes op deze ep schreef Strawbidge in haar eentje op haar kamer. Daar werden ze ook opgenomen en zorgde ze eigenhandig voor de productie. Niet mis voor een negentienjarig meisje uit Cumbria, waar ze via Leeds terechtkwam. Wel werden de tracks achteraf nog enigszins opgepoetst door producer Alex Greaves, die er zorg voor droeg om het lo-fi-aspect van de songs te bewaren.

Het resultaat is een ep met songs, die ons soms doen denken aan Cocteau Twins, maar dan meer poppy, aan The Lover Speaks, maar dan vrouwelijker en minder perfect, aan Dum Dum Girls, maar dan onschuldiger, aan Juliana Hatfield, maar dan liever. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Toch wel knap dat de jongedame al dan niet opzettelijk uit dat alles iets eigens heeft gepuurd.

Misschien mag er nog iets meer variatie in de songs zitten, want na een paar luisterbeurten lijkt de eentonigheid enigszins door te schemeren. Maar laat dat een schoonheidsfoutje zijn. Het zal ons in elk geval benieuwen wat er nog zoal uit Ambers koker zal tevoorschijn komen.