Black Mirrors - Whispering Ghost

Anderhalf jaar na de release van debuutalbum Look Into The Black Mirror brengen de Brusselse rockers Black Mirrors een unplugged versie van Whispering Ghost uit. Een goede zet, want waar het nummer voorheen wat stiefmoederlijk behandeld werd als bonustrack, krijgt het nu de aandacht die het verdient.

Gek veel verschilt deze nieuwe versie nochtans niet. De elektrische gitaren en het call-and-response-trucje van het origineel zijn ingeruild voor een meer uitgepuurde variant, waarin de zang van Marcella Di Troia nog meer naar voren komt. Dat valt alleen maar toe te juichen, want ze levert hier een straffe prestatie af. Denk Anouk, maar dan een tikkeltje authentieker. De rest van de groep zorgt voor warme samenzang in het catchy geneuriede refrein.

Met drie minuten houdt Black Mirrors het bewust bondig. In de laatste minuut trekt Di Troia vocaal alle registers open en levert het sobere instrumentarium een bevredigende climax af. Het nummer eert, naar verluidt, een overleden vriend. Diens fluisterende nagedachtenis zetten Di Troia & co om in een krachtige oerschreeuw. Geen band die voor grote muzikale vernieuwing gaat, maar wel een fijne bluesy rocker weet te schrijven die niet had misstaan op de soundtrack van 'Django Unchained'. Laat die volledig akoestische plaat maar komen!