#Bkantopwaardering - Rod Stewart - Maggie May (1971)
In deze streamingtijden moet je ongeveer elke jongere onder pakweg vierentwintig uitleggen wat een “B-kantje” is. En dan nog zullen ze achteloos de schouders ophalen. Voor ons fossielen was het B-kantje nochtans een belangrijk item, want voor menig artiest was het de plek waar ze lichtjes of verregaand het experiment konden aangaan of even links van het geëffende pad konden wandelen. En soms, heel soms, bleek de keuze van de A-kant van de single simpelweg de foute, ging de massa voor het ommekantje en maakte het de B-kant tot de echte hit.
De cover van Reason To Believe van Tim Hardin door Rod Stewart is weergaloos en was de obligate single van Rod Stewarts soloplaat 'Every Picture Tells A Story', maar een ondernemende radio-dj draaide het singletje om en was instant betoverd door Maggie May en een aantal collega's volgden zijn voorbeeld en begonnen dat nummer hevig te "pluggen". De single Reason To Believe haalde stek vierentwintig in België in juli 1971, maar na de intensieve plugging en de opwaardering tot A-kant van Maggie May ging het nummer naar stek drie in België en één in het VK in oktober van datzelfde jaar en naar de top of the pops in de rest van de wereld.
Een song geïnspireerd, door een vrouw die Stewart "ontmaagde" op zijn zestiende. In Q in 2007 zei hij hierover: “Maggie May was more or less a true story, about the first woman I had sex with, at the Beaulieu Jazz Festival." En in zijn memoires vult hij aan: "I'd snuck in with some mates via an overflow sewage pipe. And there on a secluded patch of grass, I lost my not-remotely-prized virginity with an older (and larger) woman who'd come on to me very strongly in the beer tent. How much older, I can't tell you - but old enough to be highly disappointed by the brevity of the experience."
Nochtans valt de volledige naam Maggie May niet in de song. Hij leende de titel van Maggie Mae, een folksong uit Liverpool over een prostituee in Lime Street (ook te vinden op 'Let It Be' van the Beatles). Geschreven samen met gitarist Martin Quittenton van Steamhammer in Stewarts huis in Muswell Hill en de eerste grote hit in de rockgeschiedenis met een mandoline zo prominent op de voorgrond.
Het blijft één van de grootste hits van Stewart en ook één van de strafst gearrangeerde songs die op een vreemde manier blijft beklijven: "You made a first-class fool out of me / But I'm as blind as a fool can be / You stole my heart, but I love you anyway”
Maar een B-kantje? Komaan zeg!