#Bkantopwaardering - David Bowie - Suffragette City (1972)

In deze streamingtijden moet je ongeveer elke jongere onder pakweg vierentwintig uitleggen wat een “B-kantje” is. En dan nog zullen ze achteloos de schouders ophalen. Voor ons fossielen was het B-kantje nochtans een belangrijk item, want voor menig artiest was het de plek waar ze lichtjes of verregaand het experiment konden aangaan of even links van het geëffende pad konden wandelen. En soms, heel soms, bleek de keuze van de A-kant van de single simpelweg de foute, ging de massa voor het ommekantje en maakte het de B-kant tot de echte hit. 

Ach ja, achteraf klinkt 'The Rise And Fall Of Ziggy Stardust And The Spiders From Mars' als een greatest hits. Dermate iconisch en fabelachtig dat je elk nummer eigenlijk door en door kent en elk nummer ook klinkt als een single. Maar dat, beste vrienden, wisten ze in juni 1972 nog niet, toen Bowie zijn nieuw “pleutje” parkeerde en Suffragette City quasi-achteloos op de B-kant van Starman werd gemikt.

Pas vele jaren later - we spreken 1976 - zou Suffragette City, toen het één van zijn meest populaire songs bleek te zijn, alsnog op een A-kant vijfenveertigtoerengewijs de wereld in worden gezonden. En het nummer had nog meer geschiedenis, want oorspronkelijk bood Bowie het aan aan Mott The Hoople, toen hun carrière maar niet uit het moeras raakte, maar de heren weigerden simpelweg en gingen even later voor die andere Bowiecompositie All The Young Dudes, ook al een voltreffer, waarna Bowie Suffragette City dan maar zelf opnam.

De befaamde “Wham Bam Thank You Ma’am”-lijn was de titel van een Charles Mingus-nummer op de lp 'Oh Yeah' uit 1961, een zin die diens drummer Max Roach hanteerde, als hij onmachtig was om innerlijke gevoelens te uiten. Lenen in stijl, heet dat dan. De zware saxofoonlijn in de achtergrond is geen saxofoon, maar een ARP-synthesizer, die bowie de voorkeur gaf, omdat hij nog grandiozer klonk dan de reguliere sax.

Live zorgde dit nummer voor nogal wat stennis, als Bowie op de knieën ging bij de solo van Mick Ronson, terwijl hij orale sex simuleerde. Bowie gooide nog wat olie op het vuur door een volledige advertentiepagina in Melody Maker te kopen met de foto die topfotograaf Mick Rock van deze scene had gemaakt tijdens het Oxford Town Hall-optreden in 1972.

B-kantje? Nou moe!