Bjorn Borgt

Achtergrond

Voor we weer met een kater, vetter dan Garfield, de afgevallen naalden van de kerstboom uit ons vast tapijt zitten peuteren en ons nog amper kunnen herinneren welke goede voornemens we op nieuwjaarsnacht weer tegen beter weten in hebben gemaakt, hebben we voor u nog een hele resem eindejaarslijstjes van onze redacteurs en van echte en would-be BV's.

Zijn naam lijkt op die van een bekende tennisspeler, maar als (bb) echt mocht kiezen, koos hij Adams als zijn familienaam, want Ryan Adams is zijn god, zoals mag blijken uit zijn jaarlijstje waarin verder ook heel wat mooi inlands volk staat te blinken. Met de badboot en Herman Schueremans heeft hij het voorbije jaar eens (groen) gelachen.

 

 

De beste van het jaar.

Ryan Adams – ‘1989’
Glen Hansard – 'Didn't He Ramble'
James Bay – 'Chaos And The Calm'
Richard Hawley – 'Hollow Meadows'
Isbells – 'Billy'
Emmylou Harris & Rodney Crowell – 'The Travelling Kind'
Jeff Beadle – 'Where Did We Get Lost'
Bony King – 'Wild Flowers'
Tourist LeMC – 'En Route'
Jason Isbell – 'Something More Than Free'

Amai, dat kon beter!

Ryan Adams op hetzelfde moment laten optreden als The War On Drugs. Echt, Schuer?

Mocht ik de tijd kunnen terugspoelen

Ik heb het een beetje opgegeven om cool te zijn. Kendrick Lemar zie ik in quasi elk lijstje over gans de wereld opduiken. Volledig aan mij voorbijgegaan, sorry.

U hebt deze toch gezien?

Een drietal liveshows van Ryan Adams zijn zomaar op het net terug te vinden. Plezier voor uren. Onder andere deze op Glastonbury.

Straf live

Ik  heb veel te weinig live gezien. En wat ik gezien heb, was vaak niet van die aard dat ik erdoor werd weggeblazen. Maar dEUS verdient vast en zeker hulde voor wat het liet zien en horen in De Roma tijdens het eerste Vlaamse concert van hun Soft Electric Tour.
Hulde ook voor Bony King dat ik voor de spreekwoordelijk tien man en een paardenkop een innemend concert zag spelen.

En als live betekent, dat je een volledige show ook op het net hebt gevolgd, kan ik uiteraard niet naast Ryan Adams. Zijn show op het iTunes-festival was schitterend en die op Glastonbury zo mogelijk nog straffer. Damien Rice op Werchter was ook af.

In de marge

Temidden van de vluchtelingencrisis en alle terreurdaden was De Badboot die in Antwerpen gezonken is, toch een beetje dé mop van het jaar.

Coming up

Op Belgisch vlak zou de doorbraak wel eens kunnen komen van Mad About Mountains. In duo gezien in het voorprogramma van Bony King en dat was behoorlijk straf.