Bjorn Borgt

Achtergrond

Aha, eindejaar! Waar uw en onze lijstjesfetisj eindelijk ongegeneerd weelderig mag tieren. In de aanloop naar onze ultieme lijst van het afglopen jaar laten wij ook onze redacteurs even hun ei leggen.

Onze boei in woelige, muzikale wateren waar het vaderlandse muziek aangaat, lijkt (bb) een beetje teleurgesteld in enkele vaste waarden en ziet hij zich voor één keer verplicht om terug te vallen op buitenlandse muziek om zijn top tien te vullen. 

De beste van het jaar.

1. Ryan Adams – 'Ryan Adams'
2. Damien Rice – 'My Favourite Faded Fantasy'
3. Luke Sital-Singh – 'The Fire Inside'
4. James Bay – 'Let It Go'
5. First Aid Kit – 'Stay Gold'
6. George Ezra – 'Wanted On Voyage'
7. Kris Dane – 'Rose Of Jericho'
8. Eels – 'The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett'
9. The War On Drugs – 'Lost In The Dream'
10. James Vincent McMorrow – 'Post Tropical'

Amai, dat kon beter!

Aan slechte muziek maak ik liever geen woorden vuil. Daarom pak ik hier liever enkele van mijn favoriete artiesten aan die me dit jaar met hun jongste worp ietwat teleurgesteld hebben: Novastar en Admiral Freebee.

Laat me meteen duidelijk zijn: geen slechte albums, verre van. Ze bevatten zelfs schitterende momenten, maar globaal vond ik ze toch beneden mijn verwachtingen liggen. En zeker als je altijd zo lang doet over een plaat als Joost Zweegers, ligt die lat nu eenmaal torenhoog. Wat maakt dat ik ze niet in mijn top 10 van dit jaar heb opgenomen en daar horen zij, wat mij betreft, normaal altijd thuis. Zeker als je ziet hoe machtig ze live zijn. Door de Admiraal en zijn band werd ik onlangs nog weggeblazen. Daarom hoop ik dat hun volgende plaat er snel is en dat ze opnieuw de standaard wordt voor de rest.

Mocht ik kunnen, wekte ik deze terug tot leven.

Luc De Vos. We hebben hem nodig in de Nederlandstalige muziekscene. Iets zegt me ook dat hij nog altijd een absoluut meesterwerk in de vingers had zitten.

U hebt deze toch gezien?

Vreemde, wat foute clip. Zeer sterk nummer, terechte grammy-nominatie.

Straf live

Sinds hij van de drugs af is, is Ryan Adams live consistent goed. Solo is hij magistraal, maar nu verzamelde hij een nieuwe groep rond zich. Toen ik ze zag in Paradiso in Amsterdam, speelden ze nog niet heel lang samen, maar ze klonken al goed gerodeerd en nu en dan zorgde dat voor pure magie.