Best Kept Secret - Tipjes van de sluier

Achtergrond

Best Kept Secret staat weer voor de deur. En de naam van het festival begint met de dag potsierlijker te klinken. Hoewel er nog kaarten verkrijgbaar zijn voor de late beslissers, heeft het jonge evenement van meet af aan het nodige stof doen opwaaien. Wij lieten onze scherpe blik over de affiche gaan en pikten er enkele namen uit.

Best Kept Secret - Tipjes van de sluier



Vijftienduizend bezoekers per dag werden in 2013 stante pede verliefd op de geweldige buitenlocatie, het heerlijke eten en de brede, maar toch verfijnde programmering. Tel daarbij dat er dit jaar een extra, vijfde podium wordt toegevoegd, plus het gegeven dat de zon vorig jaar amper heeft geschenen, en niets lijkt een succesvolle tweede editie nog in de weg te staan. Best Kept Secret voor jezelf houden? Voor zulk egoïsme is op het terrein van Safaripark De Beekse Bergen (nabij Tilburg) geen plaats.

Even recapituleren dus. Best Kept Secret is een relatief nieuwe speler op de festivalmarkt en werd in 2012 geïnitieerd door het Duitse Scorpio, de concert- en festivalorganisator, die sinds enkele jaren voet aan de grond probeert te krijgen in Nederland. Het is dan ook tekenend dat concurrent Mojo, voor wie Best Kept Secret een gezond tegenwicht biedt, dit jaar haastig Down The Rabbit Hole uit de grond heeft gestampt. Dat ogenschijnlijk gelijkaardige muziekspektakel vindt twee weken later plaats in de omgeving van Nijmegen. Je hoeft geen trendwatcher te zijn om te zien wat er gaande is. Liefhebbers voor wie de massaliteit van Pukkelpop, Rock Werchter en Lowlands heeft afgedaan, begeven zich tegenwoordig liever naar kleinschaliger festivals die zich laten voorstaan op klasse en kwaliteit.

Arcade Fire is dit jaar de grote afwezige. Velen hadden gehoopt dat de tandem met Hurricane en Southside de Canadezen dit jaar als afsluiters naar het festival zou loodsen. Pinkpop was Best Kept Secret voor. Nu mag Elbow de zondagavond afsluiten. We zullen zien hoe zij die taak, door Sigur Rós een jaar geleden zo magistraal vervuld, op zich zullen nemen. En verder speelt er tussen 20 en 22 juni natuurlijk nog veel meer moois.

GIRL BAND (zaterdag 21 juni, 1630, Stage FIVE)
Hoewel het in 2011 opgerichtte Girl Band haar eerste langspeler nog moet uitbrengen, is ze nu al een groep om serieus rekening mee te houden. Dit piepjonge, in noiserock en postpunk gespecialiseerde kwartet uit Dublin tourde met een klein handjevol ep's al enkele malen door Europa. Alwaar het eigenhandig verschillende tenten van het clubcircuit afbrak overigens en zodoende zienderogen beter te googlen is geworden.

Het blijft weinig eenvoudige muziek. Vaak snoeihard en benauwend als The Birthday Party, soms ook zowaar verwarrend dansbaar zoals Liars of Suuns. Een goede instap is het als single verschenen Lawman, een schichtig, sexy en mysterieus epos van zes minuten. De kracht van Girl Band schuilt in de ongrijpbaarheid. Honderd jaar na het verschijnen van ‘Dubliners’ heeft deze droeve verhalenbundel van James Joyce een nieuwe hedendaagse soundtrack gekregen. Voor wie tegen een stootje kan. 

ARCHIE BRONSON OUTFIT (vrijdag 20 juni, 2330, Stage THREE)
Het pleit voor Archie Bronson Outfit dat ze nog altijd wars zijn van zoiets als alternatieve muziektrends. Sinds 2004 speelt het bebaarde Londense drietal al hitsige psychbluesrock dat het een aard heeft. Omdat juist dit genre de laatste jaren enorm aan populariteit heeft gewonnen, verbaast het nauwelijks dat vierde album ‘Wild Crush’ een zeer zelfverzekerde indruk nalaat. Het zijn stuk voor stuk knappe songs met een opvallend goed geproduceerde, volvette rocksound, waarin frontman Sam Windett door zijn wolvengehuil de show steelt. De nobele spot op Stage THREE, die ze toebedeeld hebben gekregen na Pixies, is niet meer dan terecht. Nu is het enkel nog de vraag hoeveel publiek voor dat podium zal durven te kiezen. Want Caribou staat er pal tegenover.

THE NOTWIST (zondag 22 juni, 1830, stage TWO)
Onze favoriete Duitse band is terug na een stilte van zes jaar tijd. The Notwist: muzikale avonturiers uit Berlijn, grondleggers (en tamelijk eenzame pleitbezorgers) van de indietronica. Het viertal brak in 2002 pas echt door met ‘Neon Golden’. Nooit eerder hoorden we zo’n kenmerkende, melancholische melange van indierock en subtiele elektronica. Wil het viertal op plaat nog weleens zwelgen in al te progressief gewauwel en weinig consistentie, live is daar doorgaans weinig van te merken en speelt de groep stoïcijns maar begeesterd temidden van een indrukwekkende lichtshow. The Notwist kan inmiddels sowieso putten uit een rijk oeuvre om haar setlist te vullen. Het heerlijk uptempo Kong van meest recente album ‘Close To The Glass’ lijkt voorbestemd om de culthit van het festival te worden.

PINK MOUNTAINTOPS (zaterdag 21 juni, 2000, Stage THREE)
Psych is weer hip, heet en happening sinds een jaar of drie. We worden dan ook geacht tamelijk lijp te gaan staan doen bij Pink Mountaintops, de continu van bezetting wisselende band rond Stephen McBean. En waarom ook niet? De koortsige rocksongs van Pink Mountaintops (onder de hoede van kwaliteitslabel Jagjaguwar) lenen zich namelijk perfect voor een zaterdagavondgriepje. Oplettende luisteraars kennen McBean overigens al langer als zanger van het niet onverdienstelijke Black Mountain, maar het moet gezegd: roze was eerder. Op de jongste worp van de Canadese band, ‘Get Back’ gedoopt, wordt alles wat ruiger aangepakt dan op de twee voorgangers. Eens zien of het ook live overslaat, want recentelijk scheen het op Eindhoven Psych Lab wat tegen te hebben gevallen.

DARYLL-ANN (vrijdag 20 juni, 1700, Stage ONE)
Daryll-Ann wordt tot nu toe opvallend weinig getipt. Ergens is dat logisch; de dromerige gitaarpop van deze Nederlandse band, die er in 2004 de brui aan gaf, is muziek van weleer. Toch is het binnenslepen van de veertigers als headliner een vrij gewaagde, verrassende keuze, waarvoor de organisatie naar ons idee niet genoeg geprezen kan worden. De groep bewees eerder dit jaar op doortocht langs de Nederlandse zalen al in bloedvorm te verkeren. Alle strijdbijltjes zijn begraven, het verzameld werk verkoopt goed, en het spelplezier spat er vanaf. De grote vraag luidt nu: gaan Soldaat, Vos, Kleijn en de gebroerders Paulusma met hun grootste hits op mainstage ook daadwerkelijk wat nieuwe zieltjes weten te winnen? Of blijft het bij een nostalgisch tripje voor de vijfentwintigplussers? 

22 juni 2014
Max Majorana