Bert Vliegen (Horses)

Achtergrond

Niet alleen onze eigen redacteurs hebben een mening over het afgelopen jaar, ook bekende en minder bekende individuen die nauw verbonden zijn met het muziekwereldje leggen dezer dagen hun ei op onze redactie. Bert Vliegen mag de spits afbijten. Vliegen bracht met zijn Horses het afgelopen jaar een schitterende eerste plaat uit. 2014 zou dus wel eens hét jaar van de doorbraak kunnen betekenen voor deze jonge songsmid.

Hoe zal 2013 in jouw muzikale geschiedenisboek gaan?

Het jaar waarin ik mijn eerste album uitbracht, dus sowieso wel een zéér speciaal jaar. De opnames, het hele proces dat eraan voorafgaat en de spanning als het dan eindelijk gereleased wordt: het was/is iets ontzettend mooi om mee te maken. Ook het feit dat we te gast waren in Duyster, een programma dat ik al zes jaar devoot volg, zie ik ook wel als een hoogtepunt. En dan was er nog de support voor Warpaint in een volle AB... ’t was een schoon jaar.

Wat vond jij de beste 5 platen van 2013?

1.  The National – ‘Trouble Will Find Me’
2.  Phosphorescent – ‘Muchacho’
3.  Waxahatchee – ‘Cerulean Salt’
4.  Yo La Tengo – ‘Fade’
5.  Boards Of Canada – ‘Tomorrow’s Harvest’

Wat  is de meest overschatte plaat van 2013?

Ik ben totaal niet mee met de hype rond de laatste van Arcade Fire. Niet dat ik het slecht vind, maar de hype (de graffiti, de dresscodes, ...) overstijgt het album voor mij. Ik heb het niet voor bands, die meer op een marketingproject lijken. Die laatste single van Hooverphonic mogen ze ook wel van de radio verbannen.

Wat is de meest onderschatte plaat van 2013?

Het debuut van Torres (selftitled), een Amerikaanse singer-songwriter is relatief geruisloos aan het Belgische publiek voorbijgegaan. Zeer straf plaatje, goeie songs en teksten die  op een onbewaakt moment wel eens door merg en been durven snijden (denk: PJ Harvey met een gezonde portie teenage angst). Verder ook nog alle respect voor de senioren van Yo La Tengo, die na al die jaren en uitstekende platen de herfst van hun carrière gezwind afwenden met een klein meesterwerkje (‘Fade’). Misschien niet de meest hippe groep, maar wel eentje met Songs (bewuste hoofdletter, jawel).

Op nationaal gebied zou ik hier ‘Dear Me, Look Up’ van Marble Sounds kunnen zetten, maar zij zijn op dit moment met Leave A Light On aan een welverdiende inhaalbeweging bezig. Straffe plaat, mag nog méér aandacht krijgen. ‘Tidal Motions’ van Echo Beatty is ook wel een zéér bijzonder werkstuk dat een tijdje nodig had om zich in mijn hoofd te nestelen, maar dat intussen een vaste plek in mijn muziekcollectie heeft opgeëist. Checken!

Wat vond jij de beste 3 concerten van 2013?

1. Phosphorescent, DOK
2. Swans, Best Kept Secret Festival
3. Ty Segall, VK* (Autumn Falls)

Wat was jouw fijnste concertervaring van 2013 en waarom?

We mochten het voorprogramma doen van Warpaint in de AB. Er was echt al veel volk, we hebben goed gespeeld en heel fijne reacties gekregen. Achteraf hebben we ook veel platen verkocht aan mensen die nog nooit van ons gehoord hadden. Gewoon de schaalvergroting van kleine clubs naar die grote zaal, heeft wel impact op mij gehad: ’t is echt wel een fenomenale ervaring om daar te spelen. De dames van Warpaint waren ook zeer vriendelijk en speelden zelf ook een goede show.

Wat vond jij de beste song van 2013?

Phosphorescent – Song For Zula

Wat vond jij de hatelijkste song van 2013?

Hooverphonic - Amalfi

Naar wie moeten we uitkijken in 2014 en waarom?

Ik ben zeer benieuwd naar de nieuwe plaat van Sophia, de producer van ons debuut (Robin Proper-Sheppard). Afgaande op dat ene demootje dat ik al hoorde, wordt het weer classic Sophia. Ik wacht vol anticipatie op het nieuwe album van Yuko, dat naar gewoonte wel weer een heerlijk weird, sfeervol plaatje zal zijn. Ook de heren van Ping Pong Tactics zijn aan een nieuwe plaat bezig. En op basis van de eerste twee nummers (Lovers en Always’), die ze al uitgebracht hebben, lijkt dat iets strafs te gaan worden. Ik ben ook zeer benieuwd om meer te horen van Soldier’s Heart - wie niet? - en zeker naar vers werk van de vriendjes van Hear, Hear (A Cheer!), Hypochristmutreefuzz, Captain Oats en Faces On TV.

Tenslotte hoop ik echt dat Ozark Henry dit jaar gewoon binnenblijft, wat naar de herhalingen van ‘Thuis’ kijkt en ons allen met rust laat.

Wat mogen we van jou verwachten in 2014?

We gaan in het voorjaar nog wat clubshows spelen. Er komen een paar toffe dingen aan waarover ik nu nog niet veel kan lossen. En ook de festivalzomer zal hopelijk goed gevuld zijn. Maar mijn focus ligt momenteel vooral op de nieuwe plaat, die ik momenteel aan het schrijven ben. Tegen de zomer zou ik die volledig geschreven en uitgewerkt willen hebben, om ergens in het najaar op te gaan nemen. Ik speel ontzettend graag, maar nieuwe nummers schrijven is toch het beste deel aan muzikant zijn voor mij.