België à la carte
De statistieken liegen niet: Belgen maken jaarlijks zeventien miljoen reizen met overnachtingen. En daarvan heeft amper tweeëntwintig procent een bestemming in ons eigen landje. Samen met Slovenië en dwergen Luxemburg en Malta zijn we de enige EU-landen die vooral (meer dan vijftig procent) van het buitenland houden. We zitten dus met een probleem want alle virologen (en toeristische diensten) raden ons aan om deze zomer in Belgie met vakantie te gaan.
Wij geven het goede voorbeeld en doorkruisen ons land. We starten aan zee in Knokke-Heist en komen wie weet waar en wanneer aan. daMusic zou daMusic niet zijn, mochten we daar geen playlistje bij verzonnen hebben waarvan we dagelijks over onze halte lossen.
U kan de reis vanaf morgen (21 juni) dagelijks volgen op Facebook, maar de songs worden ook hier geplaatst in een steeds verder aangroeiende lijst. En ook op Spotify kan je de reis achteraf helemaal volgen.
Maak alvast je koffer en goede reis!
9 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 50] Nu het concertleven stilaan weer op gang komt en de recensies lonken, zit onze vakantie er op. Na vijftig dagen L’Union Fait La Force doorheen ons land, sluiten we deze reeks af in Oostende. Arno hadden we nog niet gehad. Diep in de jaren tachtig hoorden we hem op de Nederlandse radio eens tergend lang lullen over zijn recept voor spaghetti bolognaise. Wij houden het op deze slotdag op een stevige portie patatten met saucissen. Viva Boema! Omdat Oostende Bonsoir uit zijn meest recente album ‘Santeboutique’ te voor de hand liggend was, quoi. Bon, morgen gaan we naar huis. Bye bye till the next time!
8 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 49] Dag 4 in Oostende. Nederlanders hebben zelf meer dan vijfhonderd kilometer kust, maar toch is er eentje die een stukje van onze kust bezong. Dat buitenbeentje is natuurlijk Spinvis. “Begin de dag met tequila”, fluistert hij in ons oor. Dat gaan we dan maar eens doen, zeker?
7 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 48] Om de communautaire kerk in het midden te houden, pikken we na Baloji ook maar eens Louis Neefs op. Yep, na Abba en Urban Trad nog maar eens een songfestivalaureaat. Neefs flirtte niet alleen met Jennifer Jennings maar ook met ene Evangelina. Aan Het strand Van Oostende dan nog wel. Een Vlaamse hit in de kerstvakantie van 1979, een jaar later zou Neefs omkomen in een zwaar auto-ongeluk. Trouwens, hij pikte niet alleen die Evangelina van de Amerikaanse folkie Hoyt Axton, maar ook de hele song. Toen Axton met die Evangelina was, woonde ze nog in Puerto Peñasco, toch iets exotischer dan Oostende.
6 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 47] Marvin Gaye belandde begin jaren 80 in Oostende en vond er inspiratie voor zijn laatste album 'Midnight Love'. De stad inspireerde in 1960 ook al de Frans-Monegaskische chansonier Leo Ferré voor het lied Comme A Ostende. Het nummer was in 1995 tevens de afsluiter van Arno’s album 'À La française'. Maar Arno komen we later deze week misschien nog tegen in Oostende.
5 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 46] Voilà, na een dikke zes weken doorheen België aan de hand van songs die naar een Belgische gemeente verwijzen, zijn we op onze eindbestemming aangekomen. Oostende, zelfverklaarde koningin der badsteden. Heel wat artiesten bezongen de stad, dus boeken we hier maar voor de rest van de week. In Luik mocht Baloji met Starflam zijn eigen stad aanbidden, maar op zijn solo-debuut vinden we ook Ostende Transit terug.
4 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 45] Vijfenveertig dagen geleden begonnen we onze Belgische rondreis in Knokke-Heist. De mondaine badplaats heeft ook een ruraal hinterland genaamd Ramskapelle, maar onze song van de dag gaat over het gelijknamige dorp in de buurt van Nieuwpoort en de Slag om de Ijzer. Elke gelijkenis tussen Preuteleute (de band van onder andere acteur Sebastian “Eigen Kweek” Dewaele) en niet nader genoemde Duits groepje, berust op puur toeval.
3 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 44] Op een uurtje fiets je van Passendale naar Vladslo. Net genoeg om de knop om te draaien van Iron Maiden naar Willem Vermandere. Vermandere’s lied gaat over het Duitse soldatenkerkhof in Vladslo. Even ingetogen, maar morgen gaat het weer wat harder. Beloofd!
2 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 43] In een andere rubriek hadden we het een week geleden nog over Dunedin, de thuisstad van The Chills. Die Nieuw-Zeelandse stad mag dan wel 19000km van West-Vlaanderen af liggen, toch spotten we er ooit - toen verre reizen nog bestonden - aan het treinstation een gedenkplaat voor de gesneuvelden in Passendale tijdens WO1. “In a foreign field he lay, lonely soldier, unknown grave / On his dying words he prays, tell the world of Paschendale”. Het zijn ook de openingswoorden van een nummer van Iron Maiden.
1 augustus 2020
[#BelgieALaCarte - dag 42] Nieuwe maand, wake-up call met de Belgische metalband Ancient Rites. Omdat we nog steeds in Ieper zijn en omdat er op hun album ‘Rvbicon’ uit 2006 een song staat die naar de stad verwijst.
31 juli 2020
[#BelgieALaCarte - dag 41] Op de laatste dag van de maand mag de boog iets minder gespannen staan. Op een -euh- boogscheut van onze vorige stop Dranouter ligt Ieper. Les Yper-Sound van Stereolab gaat helemaal niet over de kattenstad, maar wij gaan nooit vijftig dagen op pad zonder Stereolab in onze fietstas.
30 juli 2020
[#BelgieALaCarte - dag 40] Tien dagen geleden hadden we in Waterloo een songfestivalmomentje met Abba. In 2003 behaalde de Waalse band Urban Trad de tweede plaats met Sanomi maar twee jaar daarvoor brachten ze op de debuutplaat al een ode aan de wereldhoofdstad van de folk, Dranouter. Deze zomer geen groots festival in het West-Vlaamse dorp, maar wel een reeks Zomersessies.
29 juli 2020
[#BelgieALaCarte - dag 39] Wie Frank Vandenbroucke zegt, zegt Ploegsteert. De tragische wielrenner stierf in 2009 maar Het Zesde Metaal vereeuwigde hem drie jaar later in een hommage en een ode aan de koers op hun album vernoemd naar VDB’s heimat.
28 juli 2020
[#BelgieALaCarte - dag 38] Na vijf weken roadtrippen zijn we wel eens toe aan paar nieuwe schoenen. En zie, daar ligt de Belgische schoenenhoofdstad Izegem toch wel op onze route! Toeval bestaat niet, want een van de meest legendarische landelijke platen heet ook nog eens En In Izzegem!
27 juli 2020
[Dag 37] Onze roadtrip is een mooie gelegenheid om wat Belgisch postpunk erfgoed af te stoffen. Wat past er beter bij onze nacht in Kortrijk dan Courtrai Tonight van lokale helden Definitivos? Van Kortrijk gesproken, wij blijven duimen voor Sonic City in het najaar, in welke vorm dan ook…
26 juli 2020
[Dag 36] We zijn vandaag terug in Vlaanderen en onze eerste stop is Harelbeke. Ondertiteling ligt hier gevoelig, dus spelen we op zeker met een instrumentaal nummer van Gèsman.
25 juli 2020
[Dag 35] Degene die ons Doornik tipte als overnachtingsplaats, gaf ook dit plaatje mee. Vraag ons verder niets over deze Starshoot Records, maar het flowt wel lekker.
24 juli 2020
[Dag 34] Onze laatste dag in Brussel en wie zei “BXL tot de dood en dat telt voor heel de crew”? Juist ja, Zwangere Guy.
23 juli 2020
[Dag 33] We kwamen Raymond van het Groenewoud een paar weken geleden al eens tegen in Aalst, maar zo’n artiest mag best twee keer op onze soundtrack. Ook al omdat we toch niet om Brussels By Night heen kunnen?
22 juli 2020
[Dag 32] Niet het hele VK staat achter de Brexit, dus zijn er nog bands als Underworld die het aandurven in 2019 een song uit te brengen die Brussels heet. Da’s dan ook het enige raakpunt want de beelden in de video zijn helemaal niet van de Brusselse ring (tenzij ze daar ooit links reden zonder dat wij het wisten).
21 juli 2020
[Dag 31] Waar konden we beter heen op de nationale feestdag dan onze hoofdstad Brussel? De songs over Brussel kunnen we niet op één hand tellen, dus we blijven hier een paar dagen. Na onze dikke week bij onze Franstalige vrienden, beginnen we met Bruxelles, weliswaar door een Vlaamse band. Van een beetje symboliek op 21 juli zijn wij niet vies (straks ook een Orval én een Steenuilke!)
20 juli 2020
[Dag 30] Als één van de honderd best verkochte singles aller tijden over een Belgische plaats gaat, tja, dan kunnen we daar natuurlijk niet omheen tijdens onze lange roadtrip. Stoelen aan de kant, imaginaire micro in de aanslag en playbacken maar!
19 juli 2020
[Dag 29] Na een Vlaming (Pintens) en een Fransman (Lavilliers) moeten we misschien eens een local aanspreken? Melanie De Biasio maakte in 2016 een vierentwintig minuten lange song voor haar geboortestad.
18 juli 2020
[Dag 28] Voor het geval ooit een lezer klaagt dat we niet genoeg aandacht besteden aan Frans chanson… Le voilà: Bernard Lavilliers. Een paar geleden nam hij samen met de Franse band Feu!Chatterton een ode aan Charleroi op.
17 juli 2020
[Dag 27] Goed dat we in Arlon van de drank afbleven, want honderdvijftig kilometer naar Charleroi is niet niets. We blijven er een paar dagjes om de kuiten wat rust te geven. Ooit bezong Tom Pintens de grootste stad van Wallonië. Als je goed oplet, zie je in deze Radio 1-sessie op gitaar en tweede stem Thomas Vanelslander (zijn bijdrage aan ons lockdown daFestival vind je nog steeds terug op de site en op ons YouTube kanaal)
16 juli 2020
[Dag 26] Het dieptepunt van onze muzikale roadtrip door België. ‘t Is te zeggen: Arlon is toch het zuidelijkste punt. Of die Hoquets en hun nummer over het lokale brouwsel Maitrank al dan niet toppers zijn, laten we aan u over…
15 juli 2020
[Dag 25] We hadden heel graag met Red Zebra nog eens Beirut By Night bezocht (wat een song!), maar het reisadvies voor de Ardennen ziet er net iets beter uit. Dus vandaag fietsen we fluitend (en puffend) verder naar Bastogne. Nu we de song nog eens horen, hebben we zo de indruk dat die van The Soft Moon ook wel eens naar Red Zebra moeten geluisterd hebben?
14 juli 2020
[Dag 24] Onze conditie is niet meer wat ze geweest is. We dachten Luik-Bastenaken-Luik enkele richting in plaats van heen en terug te doen, maar zelfs dat was te hoog gemikt. “Coronakilo’s”, meneer. Enfin, Aywaille aan de Amblève is geen misse stop. Vandaag geen song, maar wel een band. Een beetje bij het haar getrokken, of toch niet helemaal. Ooit hadden Girls In Hawaii een exclusief optreden in een grotere Brusselse zaal, maar omdat ze ook een ander concert diezelfde avond niet wilden afslaan, speelden ze dat illegale concert dan maar onder de naam Boys In Aywaille (heb je ‘m?). De anekdote werd ons ooit ingefluisterd door de vader van bandleden Antoine en Denis. Omdat die laatste alweer tien jaar geleden verongelukte in een Brusselse tunnel, luisteren we nog eens naar het bloedschone Misses.
13 juli 2020
[Dag 23] We steken vandaag door naar de stad van fijne bands als Cocaine Piss en It It Anita, maar omdat we elke dag zoeken naar songs over Belgische steden, pikken we toch die andere Luikse helden van Starflam op.
12 juli 2020
[Dag 22] Na die Vlaamse feestdag laten we dat landsdeel ook maar eens achter ons. We houden meteen halt in het eerste Waalse dorp over de grens. Bassenge. We zitten nog net dicht genoeg bij Limburg om HEISA te horen spelen.
11 juli 2020
[Dag 21] Geen reis doorheen België zonder een stop in Limburg. Geen multiculturele smeltkroes zonder hiphop. Rap in het cités (de lokale straattaal), omdat het kan!
10 juli 2020
[dag 20] Onze ingebeelde tangokater van in De Galaxie houdt ons nog een dagje langer in Tienen. Goed dat Daan ooit voor een Radio 1-sessie een nummer inblikte dat zo heet. Dat de song eigenlijk niets met die stad te maken heeft, trekken we ons even niet aan.
9 juli 2020
[dag 19] Dankzij Adriaan van den Hoof denkt anderhalve generatie Vlamingen bij Tienen spontaan aan "de Galaxie". In 1991 dronk Marcel Vanthilt er zich te pletter aan tango’s. Wij gaan ook eens op zoek naar die lokale godendrank.
8 juli 2020
[dag 18] Het is een publiek geheim dat Leuven leeg is tijdens de zomermaanden (verdorie, geen M-idzomer festival dit jaar!). Limburgers vinden het soms druk in Leuven, maar we moesten toch bij een Britse band aankloppen om een song bij deze halte te vinden… Als je je afvraagt waarom Curse Of Lono een song met als titel Leuven schreef, wel zelfs daarover vind je op YouTube een filmpje.
7 juli 2020
[#BelgieALaCarte - dag 17] Ook vóór Covid-19 kwam op een gemeenteraad al eens een sluitingsuur voor cafés op de agenda. Zo ook ooit in Keerbergen. Belgian Asociality legde dit faits-divers voor eeuwig vast. daMusic zal vandaag eens het huidige sluitingsuur aftasten…
6 juli 2020
[dag 16] Wie Stijn Meuris een vunzig mannetje vond, moeten we toch op zijn plaats zetten als zelf nog vunziger zijnde. Die Veerle waar Noordkaap ‘s nachts al eens doorscheurde, heet niet Baetens of Dobbelaere maar is gewoon een dorpje in het arrondissement Turnhout.
5 juli 2020
[dag 15] de portables houden van Hawaii en van vakantie aan de rand van een zwart gat, maar ooit gingen ze, op aanraden van Neil Young en Kurt Cobain, toch ook eens naar Turnhout. Alles is beter dan wegkwijnen!
4 juli 2020
[dag 14] Vandaag bereiken we het meest noordelijke punt van onze roadtrip doorheen België. 51,4 graden noorderbreedte. We kleuren in Wortel niet alleen geografisch bijna buiten de lijntjes van de landkaart, maar ook muzikaal. Of de song op Köhns debuutalbum uit 1998 (vorig jaar eervol heruitgebracht op vinyl) over de gemeente dan wel over konijnenvoer gaat, laten we met de mantel der liefde in het midden. Op zaterdag hebben we onze croissants graag experimenteel.
3 juli 2020
[dag 13] Als bewuste toerist nemen we ook eens een kijkje buiten het historische centrum van een stad. Onze barman tipte Borgerhout. Laten we daar eens een taxi heen nemen.
2 juli 2020
[dag 12] In een wereldstad als Antwerpen blijven we natuurlijk langer dan één dag hangen. Zelfs de Britse band Enter Shikari vernoemde in 2008 een song naar de metropool aan de Schelde. Voor het Openluchttheater zijn we nog te vroeg, maar in Het Bos aan de Ankerrui kunnen we wel al terecht voor een concertje op vrijdagavond - hmm, we blijven hier nog een dagje langer.
1 juli 2020
[dag 11] We zijn intussen al een dikke week onderweg, tijd om een paar dagen ons kamp op te slaan in Antwerpen. De stemming op de daMusic-redactie eindigde erg nipt, maar toch moest La Esterella’s Oh Lieve Vrouwetoren het onderspit delven ten gunste van Sint-Andries MC’s. Represengt twieduzend Antwaarpe!
30 juni 2020
[dag 10] Vandaag houden we noodgedwongen halt in Willebroek. We hebben er al voor gestaan, ze vervloekt, een omweg gemaakt, maar als Wannes Van de Velde erover zingt, wordt het plots allemaal draaglijk.
29 juni 2020
[dag 9] Onze Lonely Planet-reisgids tipt om af en toe eens off the beaten track te gaan. Vandaag doen we op aanraden van Kris De Bruyne eens Vilvoorde City (sic) aan, geprezen om de “lucht vol weemoed”.
28 juni 2020
[dag 8] Eind februari moest Aalst de carnavalsstoet nog noodgedwongen aanpassen omwille van aangekondigde rukwinden. Wisten ze daar toen veel dat de stoet een paar weken later helemaal niet meer had kunnen uitgaan! In 1979 vereeuwigde Raymond Van het Groenewoud de Denderstad al in Aalst (Stad Mijner Dromen). Voldoende reden om er eens halt te houden op onze tocht doorheen België.
27 juni 2020
[dag 7] In normale tijden hadden we kunnen aftellen naar de lange nachten van de Gentse Feesten. Deze morgen geen strompelende tocht naar huis langs (andere) lallende zatlappen en doorheen stapels kapotgetrapte bekertjes, die allerlaatste Irish Coffee van ‘de Kinky’ leegslurpend. Maar gewoon een propere wandeling naar de bakker. Een paar maand geleden legde Colin H. Van Eeckhout de surreële verlaten stad vast en zette de beelden op Amenra’s interpretatie van De Zotte Morgen van Zjef Vanuystel. Een beklijvend tijdsbeeld van een stad in lockdown.
26 juni 2020
[dag 6] Gisteren hadden we het over de zonde in de ogen kijken in Gent. De studentenklassieker De Slag Om ‘t Gravensteen laten we even buiten beschouwing, maar de betreurde Wim De Craene schreef met Rozane misschien wel het mooiste trieste lied dat zich afspeelt in Gent. “Toen zag ik pas dat Prinsenhof de naam was van de straat waarin je woonde”... ook een trekpleister voor Spaanse toeristen omdat hun Carlos Quinto (Keizer Karel) er in het jaar 1500 werd geboren.
25 juni 2020
[dag 5] We laten de kust even achter ons en passeren langs Brugge (Zie J’ Van Brugge, Zet Je Van Achter van Willy Lustenhouwer zien we even over het hoofd) richting Gent. Om met De Mens een paar dagen de zonde in de ogen te kijken?
24 juni 2020
[dag 4] Onze laatste dag aan de Belgisch kust. Eerst een zeevruchtenschotel in de Oesterput, en dan eens rondhoren of die Nancy van Hugo Matthysen er nog steeds gekend is. (Hier wel in de versie van de Clement Peerens Explosition, gezien de video van het origineel blijkbaar niet beschikbaar is wegens imago-verlagend voor de badplaats).
Trouwens, wie zin heeft in een paar laagjes gitaar, er is een Russische shoegaze band die zich naar Blankenberge vernoemde.
23 juni 2020
[dag 3] Aan het begin van onze vakantie houden we het rustig en fietsen verder naar Zeebrugge. Omdat de Duitse experimentele elektronicapionier Asmus Tietchens ooit een track naar de kustplaats vernoemde.
22 juni 2020
[dag 2] We laten de Knokse glamour achter ons en fietsen vier kilometer langs de zeedijk tot in Heist-aan-Zee. Bart Peeters bracht er talloze zomermaanden door en schreef ooit een ode aan het vroegere vissersdorp.
21 juni 2020
[dag 1] Vakantiegeld gestort, dus letten we aan het begin van onze trip door België een beetje minder goed op. We zetten de zomer in met een tango in Knokke-Le-Zoute, waar Jacques Brel vaak optrad in het Casino Knokke (de neerslag van zo'n legendarisch concert uit 1963 vind je makkelijk op het internet).