Barru - I'm (Not) The One

Voor de helft wel en de helft niet.

De eerste twee nummers van de debuut-ep van Barru zijn wel degelijk autobiografisch en van de hand van Bart Van Leuven, in een vorig leven zingende drummer bij  ex- Rockrally-finalist Humble Flirt. De twee andere nummers gaan over iemand anders, vandaar dat de "not" in de titel tussen haakjes staat.

Opener en derde single I'm (Not) The One is meteen ook het oudste nummer op de plaat. Het was in het hoofd van Van Leuven altijd de titeltrack van zijn eerste album sinds hij het in  2018 schreef en afwerkte in een huisje in Treigne nabij de kerncentrale van Chooz. Je hoort trouwens de sirene van die centrale helemaal vooraan in de intro. Het nummer doet denken aan Warhaus en J. Bernard, maar Van Leuven is dus geen telg aan de Balthazarboom.

Eerder verschenen ook al Jungle en afsluiter Change op single. Daarin horen we meer een eigen geluid, al zijn alle vier de nummers duidelijk familie van elkaar. Ze klinken alsof Jack Garratt, SOHN en Max Colombie ook langskwamen in dat huisje in de Ardennen om Van Leuven te troosten en bij te staan bij het songschrijven.

Van Leuven zelf gooit bloemen richting maatje Jonas Everaert en Xavier Declerq (Poolside Studio). Beide heren droegen bij tot de sound en magie van de nummers. Een magie die ook doorschemert op het enige nummer dat geen single was, Silver ≠ Gold. Met de kwikzilveren gitaarlijn, die tussen de toetspartijen en de zang zweeft, heeft het een eigen karakter. Goed werk dus van Barru.

Barru ondersteunt deze ep met live shows. Die vind je via zijn website.