#bahFestivals - Fantasy Fair & Magic Mountain 1967
Hazo, u mist de festivals. We zijn benieuwd waarom. Is het de onmiskenbare geur van Dixi- of Toi Toi-toiletten? Zijn het de veel te dure, ongezonde snacks die u naar binnen werkt met lauw bier uit een plastic bekertje? Mist u het luidgeschreeuwde “Boeren!” op de camping om vijf uur ’s morgens? Bent u gewoon een varken dat graag door naar pis en bier stinkende modder kruipt?
En bent u het nukkige gedrag van miss Lauryn Hill al vergeten op Crammerock 2014? Was u, net als Trixie Whitley, niet pissed op wie enkel omwille van de regen in de tent kwamen schuilen op Leffingeleuren 2013? Ergerde u zich ook niet blauw aan het abominabele geluid op zowat de hele editie van Down The Rabbit Hole 2015?
Geef toe: u was gewoon blij dat u niet op onderstaand festival aanwezig was!
Eigenlijk ging het al fout helemaal in het begin van de festivalgeschiedenis. Het eerste rockmuziekfestival was waarschijnlijk Fantasy Fair & Magic Mountain in Californië, dat normaal gezien had moeten plaatsvinden op 3 en 4 juni 1967. Door het slechte weer moest het hele zootje een week uitgesteld worden. Van een goede start gesproken.
Maar, bands als The Doors, Jefferson Airplane, The Byrds en Captain Beefheart & the Magic Band gaven er wel de aftrap van de Summer Of Love. Tijd voor liefde was er genoeg, want er was geen verlichting. Dus de bands speelden tussen acht uur ’s morgens en zes uur ’s avonds. Pech voor wie dacht naar The Boiler Room te gaan.
Het festival vond plaats op een berg en was (op de security door Hells Angels na) best goed georganiseerd. Na de beklimming van de berg werden de aanwezigen van het festival verwelkomd met een gigantische Boeddha-ballon en twee podia. Op het hoofdpodium werden achteraan zes spandoeken van veertien meter hoog met elk een ander astrologisch teken opgesteld. Honderd meter verderop zorgde de Valley of Dancing voor een kleiner podium waar vergeten lokale bands zoals Joint Heads, Staff en Harbinger Complex konden optreden.
Er waren ook artistieke installaties en gezinsvriendelijke activiteiten voorzien naast de muziek. De aanwezigen konden schommelen op reusachtige banden en op stroken karton naar beneden glijden van een rodelhelling van nat stro. Er waren standjes waar je kralenkettingen, anti-Nixon badges en waterpijpen kon kopen en het voedsel werd geleverd door verkooppunten zoals Good Karma Health Food.
Ondanks deze bijna-droomstart raakte dit festival in de vergetelheid en was het The Monterey Pop Festival dat lang (voor velen nog steeds) geboekstaafd stond als “moeder van alle festivals”. Monterey vond een week later plaats dan Fantasy Fair & Magic Mountain en telde ongeveer evenveel bands. Toegegeven: ze hadden wel Jimi Hendrix (die de gitaar in brand stak), The Who en andere grote namen. En het had nog groter kunnen zijn, want een aantal bands moest afzeggen of daagde niet op. Onder hen: The Beach Boys, The Kinks, Donovan en The Rolling Stones. En vooral: van Monterey zijn er veel meer beelden en audiofragmenten bewaard gebleven.
In hetzelfde weekend vond trouwens het eerste jazzfestival in Montreux plaats, maar daar speelden toen nog geen rockbands en het was een indoorgebeuren in het casino van Montreux (u weet wel, het gebouw dat een paar jaar later in brand vloog tijdens de show van Frank Zappa, hetgeen leidde tot Smoke On The Water van Deep Purple). Of hoe een ramp toch ook iets goeds kan opleveren.