Andreas Hooftman
Achtergrond
Voor we weer met een kater, vetter dan Garfield, de afgevallen naalden van de kerstboom uit ons vast tapijt zitten peuteren en ons nog amper kunnen herinneren welke goede voornemens we op nieuwjaarsnacht weer tegen beter weten in hebben gemaakt, hebben we voor u nog een hele resem eindejaarslijstjes van onze redacteurs en van echte en would-be BV's.
Onze (ah) strooit met tips naar de groten der aarde, schiet nog steeds vol terwijl hij zijn McCartney- en Dylanposters bekijkt en heeft het helemaal gehad met het Gaston & Leo-taaltje in de muziekwereld. Bij ons staat hij echter gekend als een vredelievend man met een gruwelijk fraaie muzieksmaak. Zijn muzikale bagage van het afgelopen jaar lees je hier.
De beste van het jaar
1. D’Angelo – ‘Black Messiah’ (eind 2014 uitgekomen, maar te laat voor ons vorige lijstje)
2. Juan Wauters – ‘Who Me?’
3. Balthazar – ‘Thin Walls’
4. SOAK – ‘Before We Forget How To Dream’
5. Sufjan Stevens – ‘Carrie & Lowell’
6. Matthew E. White – ‘Fresh Blood’
7. Swim Deep – ‘Mothers’
8. Pops Staples- ‘Don’t Lose This’
9. Mark Wynn – ‘Skivvy – A Much More Noble Occupation’
10.Unknown Mortal Orchestra – ‘Multi-Love’
Eervolle vermeldingen:
•Tame Impala: de solipsist die een carrière heeft gemaakt van Tomorrow Never Knows bewees met ‘Currents’ dat hij nòg meer in zijn mars heeft. Vooral de fenomenale baslijnen en productie zijn ons bijgebleven.
•Bob Dylan leverde met de laatste editie van zijn Bootleg Series (‘The Cutting Edge’) een van onze favoriete platen van 2015 af, maar het leek ons niet helemaal eerlijk om die hier mee op te nemen.
•The Libertines brachten de comeback van het jaar met ‘Anthems For Doomed Youth’, al moet Blur in die categorie nauwelijks onderdoen.
•Miley Cyrus verraste vriend en vijand met haar samenwerking met Flaming Lips. ‘Miley Cyrus & Her Dead Petz’ is een uitstekende plaat!
•En ook nog: Waxahatchee, Kendrick Lamar, Speedy Ortiz, Peace, A Giant Dog, Ezra Furman, Frazer A. Gorman, Lana Del Rey, Shamir, Beach House, Wolf Alice, Ryan Adams én Bryan Adams.
Amai, dat kon beter!
Geen idee wat iedereen in hem ziet – wanneer wij Drake gehoord hebben, spoelen we onze oren met ontstopper. Wat een blaas.
Mocht ik de tijd kunnen terugspoelen…
Was ik aanwezig op de reünie van Evil Superstars op Pukkelpop, daar had ik de gescheurde trommelvliezen met plezier bijgenomen.
U hebt deze toch gezien?
Fat White Family maakt iets memorabels van alles dat ze doen.
Straf live
1.Paul McCartney – Ziggo Dome Amsterdam, 8 juni
2.Swim Deep – Witloof Bar Botanique, 28 oktober
3.Hinds – Scala London, 19 mei
4.Bob Dylan – Vorst Nationaal, 1 november
5.SOAK – Rotonde Botanique, 30 september
In de marge
Dylan en McCartney blijven op hoge leeftijd hoge toppen scheren, Lou Reed is nog altijd dood.
We hebben het stilaan gehad met de waanzinnige promocampagnes – die nu ook aangewend worden om middelmatige platen te promoten. Maak gewoon een goeie plaat, wankers!
Adele is er voor de tweede keer in geslaagd om haar debuut ongemerkt weer uit te brengen als een nieuwe plaat. We hopen dat ze gauw minder verdrietig wordt, en misschien eens iets origineels doet. Vrouwen als Charlie XCX, Grimes en Taylor Swift tonen de jongere generaties dat je niet met je luie reet op een strand moet liggen wachten tot iemand je volgende album bij elkaar pent om een popster te kunnen zijn - à la Beyoncé en de voornoemde Adele. Mogen veel jonge meisjes in hun voetsporen treden, dan raken we misschien af van de protserige diva’s. Naar Vegas met die troela’s!
De opmars van het potsierlijke Antwerps dialect in de Vlaamse muziek wordt in 2016, als alles goed gaat, in de kiem gesmoord. Het is moeilijk om iemand serieus te nemen als-ie klinkt als Gaston & Leo.
En Lou Reed is nog altijd dood.
Coming Up
Met ons zwak voor lo fi hopen we van harte dat 2015 het jaar wordt van Hinds en Juan Wauters. Dichter bij huis mag Balthazar eindelijk de internationale erkenning krijgen die ze meer dan verdienen – we kennen weinig bands die zowel live als op plaat constant zulk een hoog niveau kunnen aanhouden.