Andreas Hooftman
Achtergrond
Aha, eindejaar! Waar uw en onze lijstjesfetisj eindelijk ongegeneerd weelderig mag tieren. In de aanloop naar onze ultieme lijst van het afglopen jaar laten wij ook onze redacteurs even hun ei leggen.
(ah) serveert u maar al te graag zijn eigenzinnige kijk op 2014.
De beste van het jaar
1. Temples – ‘Sun Structures’
2. St. Vincent – ‘St. Vincent’
3. Beck – ‘Morning Phase’
4. The War On Drugs – ‘Lost In The Dream’
5. Taylor Swift – ‘1989’
6. Withered Hand – New Gods
7. Allo Darlin’ – We Come From The Same Place
8. Angel Olsen – ‘Burn Your Fire For No Witness’
9. Sleaford Mods – ‘Divide And Exit’
10. RATKING – So It Goes
Amai, dat kon beter!
Na ‘Searching For Sugarman’ en het beluisteren van zijn twee lp’s, beschouwden we de afwezigheid van Rodriguez in het grote boek van de muziek van de 20ste eeuw als een onbegrijpelijk onrecht voor de artiest. Na ’s mans passage in de AB gingen we inzien dat het op enkele fantastische nummers na toch vooral een hype was.
Mocht ik kunnen, wekte ik deze terug tot leven.
Beady Eye ging dit jaar ter ziele, maar geen haan die er naar kraait. Ook wij niet. Als Liam onze sympathie wil, dan moet hij maar eens werk maken van die reünie.
Met Phil Everly verloren we één van de gouden stemmen van de sixties, en met Paco de Lucia één van onze favoriete gitaristen. Maar bovenal was 2014 het jaar waarin we nog steeds aangedaan waren door het feit dat Lou Reed niet meer onder ons is.
U hebt deze toch gezien?
Taylor Swift (zij weer) deed iets cools met een interactieve video. Maar daarvoor moet u wel eerst een app downloaden.
St. Vincent (zij òòk weer) maakte niet alleen één van de sterkste nummers van het jaar, de bijhorende clip is visueel ook een parel.
En huisfavorieten The Pains Of Being Pure At Heart doen het met een cartoon.
Straf live
1. Beck – Vorst Nationaal (10 september)
2. Edward Sharpe & The Magnetic Zeros – AB (27 januari)
3. Foxygen – Botanique Orangerie (3 november)
4. The Rolling Stones – Werchter Classic (28 juni)
5. Flaming Lips – Koninklijk Circus (24 mei)
En niet helemaal vlekkeloos, maar zéker memorabel: de Libertinesreünie! (Vorst Nationaal, 1 oktober).
Ik koop hier
Zoals het betaamt kijk ik zelden verder dan Antwerpen. Daar vind ik dan ook ruimschoots mijn gading:
Tune-Up: graaien in de platenbakken van Tune-Up is een plezier, je komt er veel meer tegen dan datgene waarnaar je op zoek was, en je kan er ondertussen ook koffie slurpen.
Backtrack: hier vindt je geregeld platen waarover op het internet wordt gefluisterd dat ze niet eens echt bestaan. De vriendelijke mensen achter de kassa complimenteren je met je keuze, en lijken met pijn in het hart afstand te doen van hun albums.
Coolste trend
Er is steeds meer aandacht voor kwaliteit. Muziekdragers moeten niet langer een kwantiljoen nummers kunnen bevatten: vinyl is aan een terechte comeback bezig, en Neil Young lanceert met Pono een digitale drager die het kwaliteitsverlies tot een minimum beperkt. Artiesten beseffen dat het niet volstaat om iets op te nemen en het vervolgens op de massa los te laten. Er wordt veel aandacht besteed aan originele manieren om platen uit te brengen, en optredens worden totaalspektakels. En wie de stereotiepe bagger eruit weet te filteren kan zelfs in de popmuziek tegenwoordig heel wat rasechte parels ontdekken.