Als muziek ons een vergrootglas voorhoudt

De ProgProf

Is het toeval of is het toch die legendarische Gründlichkeit dat er bij onze oosterburen alleen al dit jaar drie conceptalbums het licht zagen? Grondigheid ligt toch aan de basis van grootse ambities, niet? En is het conceptalbum niet de Heilige Graal voor elke progrocker? Bovendien houdt een geslaagd conceptalbum ons een vergrootglas op de wereld voor.

Seven Steps To The Green Door, de formatie rond Marek Arnold, is het meest ambitieus. Acht jaar na het eerste deel verschijnt nu ‘The?Book Part Two: The?Lie’. Het is wat Duitsers een Bildungsroman noemen. Hoofdpersoon is Samuel die volwassen wordt en voorbestemd is tot grootse dingen. Religieus fanatisme is vandaag een heikel thema, zeker in een land met zo’n bewogen geschiedenis als die van de twintigste eeuw en waar vandaag radicaal-rechts en jihadisme opereren als communicerende vaten. 

Melanie Mau en Martin Schnella is het duo achter Flaming Row. Hun ‘The Pure Shine’ is een rockopera, gebaseerd op het boek ‘The Dark Tower’ van Stephen King. De hoofdpersoon is de laatste van een oude ridderorde die op een queeste naar de Donkere Toren vertrekt. Er is een treffende gelijkenis met Koning Arthur en de zoektocht naar de Heilige Graal.  

De nieuwe albums van SSTTGD en Flaming Row zijn juist nu erg welkom. In tijden van polarisatie kunnen artiesten zich met hun genuanceerde betoog mengen in het identiteitsdebat dat door extremisten van beide zijden vergiftigd wordt. Ook kunnen zij door hun kunst religieuze aspecten ter sprake brengen in een samenleving die verregaand geseculariseerd is en niet goed weet hoe om te gaan met religie, of ze nu verbindend of uitsluitend is.

Het concept achter ‘Two Hundred Pages’ van Crayon Phase is daarentegen een stuk persoonlijker. Het 'Memento'-achtige verhaal handelt over een man die elke ochtend opstaat en zich de vorige dag niet herinnert. Als hij door een criminele organisatie misbruikt wordt, is het bijhouden van een dagboek misschien de manier om uit zijn amnesie te geraken.

Herinnering lijkt wel het gemeenschappelijke thema van de drie albums. Herinnering behoedt ons immers voor het herhalen van fouten, zowel op het niveau van de samenleving als in onze persoonlijke leefwereld. Als kunst bijdraagt aan een herinneringscultuur, zou ze wel degelijk de wereld van oorlog en onverdraagzaamheid kunnen redden.

De drie albums verschijnen bij Progressive Promotion Records.