#Alcohol - John Lee Hooker - One Bourbon, One Scotch, One Beer (1966)

#Alcohol - John Lee Hooker - One Bourbon, One Scotch, One Beer (1966)

Drank. Alcohol. Soms plezierig, soms vervelend, vaak stof voor een straf liedje. Een weekje van licht beneveld tot zwaar in de goot.

One Bourbon, One Scotch, One Beer (oorspronkelijk One Scotch, One Bourbon, One Beer) is een bluesnummer, geschreven door Rudy Toombs en opgenomen door Amos Milburn in 1953. Het is één van de vele drinkliederen opgenomen door Milburn in het begin van de jaren vijftig dat in de top tien van de Billboard r&b-hitlijst terechtkwam. 

One Scotch, One Bourbon, One Beer is één van Amos Milburns populaire liedjes met een alcoholthema, waaronder ook nog Bad, Bad Whiskey (1950), Thinking And Drinking (1952), Let Me Go Home, Whisky (1953) en Good, Good Whisky (1954). Deze werd geschreven door Rudy Toombs. Een mid-tempo nummer, soms omschreven als een jumpblues. Milburn nam het nummer op 30 juni 1953 op in New York City. 

De tekst gaat over een man die "tegen sluitingstijd in een bar zit en probeert genoeg drank achterover te slaan om te vergeten dat zijn vriendin er niet is en die een vermoeide, verveelde barman lastigvalt die gewoon wil sluiten en naar huis wil om nog één rondje te schenken". Uitgebracht als single door Aladdin Records, worden de artiesten vermeld als Amos Milburn And His Aladdin Chickenshackers na zijn eerste nummer-één-single Chicken Shack Boogie. Het werd Milburns voorlaatste nummer in de hitlijsten en de single bereikte tijdens een verblijf van veertien weken in 1953 nummer twee in de Billboard r&b-hitlijst.

Toen Milburn vervolgens in clubs optrad, "plaatste hij drie borrelglaasjes op de bovenkant van de piano [die] vaker werden gevuld dan zou moeten door de fans of door Milburn zelf". Verschillende tijdgenoten van Milburn gaven commentaar op die toegeeflijkheid. Milburn voegde eraan toe: "I practiced what I preached". Het nummer werd opgenomen in verschillende compilaties van Milburn, zoals 'Down the Road Apiece: The Best Of Amos Milburn' (1994, EMI America ) en 'Blues, Barrelhouse & Boogie Woogie: The Best Of Amos Milburn' (1996, Capitol Records ).

In 1966 nam John Lee Hooker het nummer op als One Bourbon, One Scotch, One Beer. Het wordt vaak gezien als een bewerking of cover van het nummer van Toombs/Milburn. Biograaf Charles Shaar Murray beweert dan weer dat Hookers versie "afgeleid is van Amos Milburn's [song]", maar gelooft dat Hooker zich het lied eigen heeft gemaakt zoals hij had gedaan met verschillende andere populaire melodieën. Murray noemt het proces "Hookerization", waarin Hooker er "een voertuig voor zichzelf van maakte [maar] het vers tot de essentie redigeerde, de gaten opvulde met verhaal en dialoog, en de hele zaak in scène zette naar een rockende kruising tussen southside shuffle en kenmerkende boogie”.

"One bourbon, one scotch and one beer / I said hey mister bartender, come here / I want another drink and I want it now” Vervolgens voegt hij er een verhaal aan toe: “Then I sit there, drinkin / After a while, I lose my head / I looked on the wall, at the clock on the wall / By that time, it was quarter to two / Last call for alcohol / I looked down the bar, at the bartender / I said 'Hey, whadda ya want?' / One bourbon, one scotch and one beer" 

Het nummer van Hooker wordt genoteerd als een medium-tempo blues met een onregelmatig aantal maten in vier vierde maat in de toonsoort E. Het werd in 1966 in Chicago opgenomen met Hooker op zang en gitaar, gitarist Eddie "Guitar" Burns en verder onbekende begeleiders. Het nummer werd uitgebracht op het Chess Records- album 'The Real Folk Blues' (1966). Een live versie met de band van Muddy Waters, opgenomen in Cafe Au Go Go op 30 augustus 1966, wordt beschreven als "donker, langzaam, moerassig-diep, en de emotionele band tussen Hooker en de band (in het bijzonder Otis Spann) is niets minder dan buitengewoon". 

20 februari 2024
Laurens Leurs