#Alcohol - Gill Scott-Heron - The Bottle(1974)

Drank. Alcohol. Soms plezierig, soms vervelend, vaak stof voor een straf liedje. Een weekje van licht beneveld tot zwaar in de goot.

 

The Bottle is het sociale commentaar van Gil Scott-Heron op alcoholmisbruik. Hij bespreekt de destructieve kracht van verslaving en hoe die het leven van mensen kan ruïneren.

Scott-Heron liet zich inspireren door het observeren en praten met alcoholisten in de buurt van een slijterij, genaamd de Log Cabin in Noord-Virginia, vlakbij Washington DC. Elke dag stonden ze in de rij om de lege flessen in te ruilen voor korting op de volgende aankoop. Scott-Heron vertelt de verhalen van enkele van deze straatzusters, waaronder een ex-arts, die was gearresteerd wegens het uitvoeren van illegale abortussen bij jonge meisjes: “See that gent in the wrinkled suit / He done damn near blown his cool / To the bottle / He wuz a doctor helpin' young girls along / If they wuzn't too far gone to have problems.”

Hij vertelt ook hoe het harde drinken de mensen in hun leven beïnvloed heeft: “See that black boy over there / runnin' scared / His ol' man got a problem / Pawned off damn near everything / his ol' woman's weddin' ring for a bottle / And don't you think it's a crime / When time after time / people in the bottle.“

Gil Scott-Heron nam The Bottle op voor 'Winter In America', een album dat hij opnam in samenwerking met jazztoetsenist Brian Jackson. De plaat gaat in op de ervaringen en uitdagingen waarmee de Afro-Amerikaanse gemeenschap en inwoners van de binnenstad in de jaren zeventig te maken kregen. The Bottle bevat de keyboards van Scott-Heron, Jacksons fluitharmonieën en een Caraïbische beat. 

Uitgebracht als single, bleken de aanstekelijke popdancegroove en sociale boodschap populair op feestjes en werd het een underground- en culthit. Het succes van The Bottle stimuleerde de verkoop van 'Winter In America', waarvan uiteindelijk meer dan driehonderdduizend exemplaren werden verkocht in de Verenigde Staten.

Critici noemen The Bottle één van de beste nummers van Scott-Heron. NME plaatste het op nummer tweeënnegentig in de lijst van de honderdvijftig beste singles aller tijden aller tijden uit 1987 en Pitchfork zette het op nummer honderdzevenendertig in de lijst van 2016 van de tweehonderd beste nummers van de jaren zeventig.