#Alcohol - Beastie Boys - Brass Monkey (1986)

Drank. Alcohol. Soms plezierig, soms vervelend, vaak stof voor een straf liedje. Een weekje van licht beneveld tot zwaar in de goot.

Ideale gelegenheid om de betreurde Beastie Boys nog eens voor het voetlicht te zetten.

Dit nummer gaat over een alcoholische drank. Brass Monkey is rum, wodka en sinaasappelsap gemengd met ijs. Zeer populair bij studenten. The Beasties beperken zich echter niet alleen tot deze cocktail, aangezien het nummer verschillende alcoholgerelateerde activiteiten en dranken verkent, blijkbaar gefinancierd door producer Rick Rubin ("Double R foots the bill most definitely"). 

Ook te spotten in het nummer: martini's, Moët (champagne) en Chivas Regal (whisky). In sommige kringen is een Brass Monkey een mengsel, meestal gemaakt door sinaasappelsap toe te voegen aan een fles Olde English. Maar dat is niet wat de Beastie Boys in gedachten hadden. Zoals Mike D bevestigde, hadden ze het over een cocktail geserveerd in een blikje. Gemaakt door de Heublein Company en verkocht in de jaren zeventig en tachtig. Het bedrijf ging nooit dieper in op de ingrediënten en beweerde dat het gemaakt was van "een geheime combinatie van likeuren".

Volgens Adam "Ad-Rock" Horovitz is hij degene die zich aangetrokken voelde tot Brass Monkey. Beastie Boys tekenden bij het nog jonge label van Rick Rubin, Def Jam, en op een avond in 1984 ging Ad-Rock op stap met een rapper op het label, T La Rock, en een dj die met Rubin samenwerkte, genaamd Jazzy Jay. Er werd een fles rondgedeeld en, toen hij een slok nam, was dat een openbaring. Jazzy Jay vertelde hem dat het Brass Monkey was, gevonden op de lagere planken van nabijgelegen delicatessenwinkels, vlakbij de goedkope wijn en moutlikeur.

Mike D beweert dan weer dat dat "the brass monkey" oorspronkelijk een dans zou zijn, zoals the twist of the watusi. Er zijn hints naar de tekst ("Brass, got this dance that's more than real"), maar het nummer ging duidelijk over de drank.

Brass Monkey was de vijfde (!) single van het debuutalbum 'Licensed To Ill', na (You Gotta) Fight For Your Right (To Party) het nummer dat hen in de schijnwerpers zette. 'Licensed To Ill' werd het eerste rapalbum dat nummer één werd in de VS en het best verkochte rapalbum van de jaren tachtig. De track is gebaseerd op een sample van Bring It Here van Wild Sugar. In 1988 was sampling bij veel hits gemeengoed geworden en was er nog steeds geen juridisch precedent voor het goedkeuren van de samples. Dit nummer werd bijna de testcase, aangezien Wild Sugar achter The Beasties aan ging voor compensatie. Maar de zaak werd afgewezen en hoogstwaarschijnlijk buiten de rechtbank geschikt.

Het was in het beste belang van de Beastie Boys en het nieuwe label, Columbia Records, om die grote testzaak uit de rechtbank te houden zodat ze door konden gaan met rijmen en stelen, wat ze nog een paar jaar deden. Pas in 1991 vond de grote rechtszaak plaats: Gilbert O'Sullivan klaagde Biz Markie aan wegens het samplen van zijn nummer Alone Again (Naturally). Op dat moment werd de wet ingevoerd dat alle samples moesten worden gecleard.

'Licensed To Ill' verkocht uiteindelijk meer dan tien miljoen exemplaren, maar op dat moment was het enige nummer van de Beastie Boys dat men kende (You Gotta) Fight For Your Right (To Party), dat op MTV populair werd. Brass Monkey bezorgde hen meer geloofwaardigheid binnen de hiphopgemeenschap en de groep voerde het nummer uit - dat wil zeggen: ze lipten het - toen ze in 1987 in 'Soul Train', het populaire tv-programma verschenen.