Agitation Free
Achtergrond
Een opmerkelijke reünie in de progwereld. Neen, niet Pink Floyd, maar Agitation Free, pioniers van de Duitse krautrock. In 2007 stond de klassieke line-up op het podium in Tokyo voor enkele ‘Shibuya Nights’. De registratie heeft dankzij Mark Powell van Esoteric eindelijk zijn weg gevonden naar het blinkende schijfje.
Dat heel wat muziek van deze Duitsers pas jaren later uitgegeven wordt, is overigens een traditie van de band. Het toepasselijk genoemde live-album ‘Last’ verscheen in 1974, maar twintig jaar later zagen nog verschillende opnames (zowel live als in de studio) het licht.
Ook in de eenentwintigste eeuw blijft de interesse voor de spacerock van deze Berliners springlevend. Niet slecht voor een experimentele groep die sinds het begin in 1967 het concept van vrije improvisaties tegen een achtergrond van olieprojecties, slide shows en eigen films tijdens de concerten omarmde.
In datzelfde jaar begon ook een groep met de naam The Pink Floyd met gelijkaardige, spectaculaire optredens in de Londense UFO-club. Maar terwijl de Floyd na het vertrek van Syd Barrett evolueerde naar meer gecomponeerde, symfonische rock, bleef Agitation Free haar roots trouw.
Dat stellen we meteen vast op ‘Shibuya Nights’. Alsof er in veertig jaar niks veranderd is. Dit comebackalbum laat ook nieuwe songs horen, maar die had men evengoed toen al kunnen geschreven hebben. Veertien nummers zijn opgelijst, maar vaak lopen ze door alsof het medleys zijn.
Toch enkele namen: opener You Play For Us Today en Sahara City grijpen meteen terug naar het debuut ‘Malesch’. Ook opvolger ‘2nd’ is ruimschoots vertegenwoordigd met In The Silence Of The Morning Sun, First Communication, A Quiet Walk, en natuurlijk Laila. Maar terwijl de oorspronkelijke opnames vandaag erg primitief overkomen, geeft ‘Shibuya Nights’ deze oudjes eindelijk de audiokwaliteit waar ze recht op hebben.
Hoe klinkt deze muziek nu? Denk aan een combinatie van prog en elektronica, aangelengd met wat jazz en ambient. De stijl werd vooral bepaald door het knoppen- en toetsenwerk van Michael Hoenig, die op ‘Shibuya Nights’ na vele jaren van inactiviteit een opmerkelijke retour maakt.
Ook de in acid gedrenkte gitaarlijnen van Gustl Lütjens en Lutz Ulbrich en de stuwende ritmesectie van Michael Günther en Burghard Rausch zijn essentieel voor de bandsound. Wie vandaag deze legendarische groep live aan het werk wil zien, moet op 5 april naar Manchester of 6 april naar het London Jazz Café. Maar de ruimte-excursies op ‘Shibuya Nights’ zijn een uitstekend alternatief.
‘Shibuya Nights’ door Agitation Free is verschenen bij Esoteric Recordings. Tickets voor de Engelse shows zijn verkrijgbaar via www.meanfiddler.com.
21 maart 2012