#AdrianBelew - King Crimson - Indiscipline (1981)
Een weekje een superster uit de zogeheten “tweede rij” of zoals in de fantastische mooie docu uit 2013 gesteld: “Twenty Feet From Stardom” een machtig portret over de backingzangeressen en -zangers die de sterren op het eerste plan vanuit hun plekje op de achtergrond naar een hogere sfeer begeleiden. Deze week geen backingvocalist, maar een fenomenale snarenkunstenaar uit die tweede rij die een weekje het volle spotlicht verdient.
Na een stilte van meer dan zeven jaar keerden de progrockers van King Crimson terug met een wavestyled album dat hen weer in het middelpunt van de belangstelling moest plaatsen. Crimsonopperhoofd Robert Fripp had sinds 1974 niet bepaald stil gezeten en ging aan de slag met Brian Eno voor een aantal duoplaten en met het project The League Of Gentlemen. En Fripp leerde via Brian Eno ook David Byrne kennen, die gastvocalen verzorgde op zijn soloplaat 'God Save The Queen / Under Heavy Manners'.
Dus Fripp opereerde via kameraad Brian Eno al in de Talking Heads-cirkel en hij verzorgt gitaarpartijen op 'Fear Of Music' (I Zimbra). En dan is er überbassist Tony Levin, die al nauw samenwerkte met Peter Gabriel en Paul Simon, ook al niet vies van een goede streep wereldmuziek. Als kers op de Crimsontaart is er gitarist Adrian Belew die de gitaarklanken op 'Remain In Light' frontaal inkleurde en met Talking Heads op tour vertrekt, maar door de spanningen in de groep voortijdig de bühne verlaat om op de uitnodiging van Fripp in te gaan voor de opnames van wat 'Discipline' zal worden.
Heel wat verklaringen dus die duidelijk aangeven waarom die Crimsonplaat zware 'Remain'-toetsen in het bijzonder en wereldmuziektoetsen in het algemeen bevat. Maar er zijn ook verschillen, hoe genuanceerd ook. Want terwijl 'Remain In Light' vooral Afrikaans is geïnspireerd (Fela Kuti), zocht 'Discipline' de polyritmes uit Indonesië op (waar eerder ook drummer Bill Bruford met Yes mee had geëxperimenteerd).
Terwijl 'Remain In Light' hoge toppen scheert, zal 'Discipline' eerder gematigd ontvangen worden (nummer eenenveertig in de Engelse charts) en bestempeld worden als “too arty”. Achteraf wordt het album nog behoorlijk gerehabiliteerd en worden de gitaristieke prestaties van Fripp en Belew meer naar waarde geschat.
De fans van 'Remain In Light' mogen zich 'Discipline' blind aanschaffen en zich verbazen over de genialiteit van het materiaal en ondervinden dat het album een perfecte match is voor 'Remain in Light'. Topmuzikanten die op topniveau presteren. Belew kreeg van Fripp niet alleen de volledige vrijheid om de gitaar te laten razen, maar mocht ook vocaal de plaat vullen. En live had hij, vestimentair en lichaamstaalgewijs, ook één en ander opgestoken van David Byrne.