5 januari 1973: De wereld maakt kennis met Bruce Springsteen
Flashback
"Madman drummers bummers and Indians in the summer with a teenage diplomat / In the dumps with the mumps as the adolescent pumps his way into his hat", zijn de eerste woorden, die Bruce Springsteen zingt op zijn debuutplaat 'Greetings From Asbury Park, N.J.', die op 5 januari 1974 verschijnt. Er zouden (en zullen) er nog heel wat volgen.
Nochtans zag het er helemaal niet zo goed uit voor Bruce Springsteen; ook niet nadat 'Greetings From Asbury Park, N.J.' de nodige, positieve recensies kreeg (met Rolling Stone als één van de eenzame uitzonderingen). Want zowat een jaar later gaf The Boss in een interview met Zoo World toe dat hij echt niet zoveel verdiende aan die eerste plaat: “I ain’t makin’ that much money. I’ve got some great musicians in my band and I’m payin’ them terrible money. I pay myself the same, but it’s terrible for me, too. I mean, we’re barely makin’ a livin’, barely scrapin’ by.”
Hoewel Springsteen het in dit interview over “zijn band” heeft, wordt de plaat toch vermeld als soloplaat. Bassist Garry Tallent en saxofonist Clarence Clemons speelden wel degelijk mee, maar van The E Street Band was nog niet echt sprake. Hier en daar wordt er ook vermeld dat Steve Van Zandt een handje zou toegestoken hebben, maar dat heeft Little Steven zelf later ontkend. In zijn biografie 'Born To Run' vermeldt Springsteen nochtans een “cameo performance” van Steve Van Zandt.
Toen de plaat werd voorgesteld aan Columbia Records en de opmerking kwam dat er geen noemenswaardige single tussen het beschikbare materiaal zat, nam Springsteen in zijn eentje met toenmalig drummer Vini Lopez en Clemmons als ruggensteun Blinded By The Light en Spirit In The Night op. Daarmee kwam hij naar eigen zeggen het dichtst in de buurt bij het geluid waarnaar hij op zoek was: “This was the most fully realized version of the sound I had in my head that I would get on my first album”. Maar helaas, ook dat mocht niet baten; geen van beide songs haalde de hitlijsten. Pas toen Manfred Mann de eerstgenoemde song voor zijn Earth Band coverde, brak die potten en haalde het de eerste plaats(*).
Het betekende wel dat een aantal andere songs dienden te worden afgevoerd. Pas toen Springsteen ging rommelen in zijn archieven en in 1998 'Tracks' uitbracht, een verzameling van songs, die in de archieven waren achtergebleven, werden ze terug opgediept.
De vergelijkingen met Bob Dylan in de recensies - Bob Dylan was één van Springsteens idolen – konden hem nochtans niet echt bekoren: “Once the record was released, I heard all the Dylan comparisons, so I steered away from it”. The Boss had vooral in lokale bars ervaring opgedaan met de bijhorende energie als resultaat, iets wat je tot op vandaag kan meebeleven op zijn concerten en haaks stond op de folk singer, waarvoor hij versleten werd. Maar de teksten, die hij schreef, spraken in elk geval tot de verbeelding en zouden zijn liedjes herkenbaar blijven maken voor fans over heel de wereld. De muziek, geïnspireerd op de rock-'n-roll uit de jaren vijftig inclusief saxofoon, deed de rest.
(*) De cover van Manfred Mann's Earth Band was niet de eerste. Allan Clarke, ooit nog zanger bij The Hollies, had hen dat eerder al voorgedaan, alleen met iets minder succes.