40 jaar Democrazy - Back to the nineties

Democrazy blaast dit jaar veertig kaarsjes uit. Dat wordt de komende twee weken gevierd met een waterval aan concertjes in Gent, maar wij kijken eens achterom naar de illustere periode dat de concertorganisatie over een eigen zaaltje beschikte temidden de Brugse Poort-wijk in Gent.

Het meest tot de verbeelding sprekende concert aldaar is en blijft de eerste Belgische passage van Nirvana in december 1989, een jaar na de opening. Wij blikken aan de hand van een twintigtal setlists van mindere goden terug naar die mythische Demo-dagen in de jaren negentig.

In 1998 werd finaal een punt gezet achter het intussen legendarische Democrazy-tijdperk in de Reinaertstraat en werd de organisatie een nomadenvolk. In de (nabije?) toekomst zou Democrazy eindelijk weer een vaste stek krijgen, in de catacomben van het nieuwe muziekcentrum vlakbij de Vooruit.

Half Japanese, 7 april 1992

Net als Democrazy is Jad Fair intussen al veertig jaar aan de slag. Rond 1992 stond zijn band Half Japanese heel even in de spotlight, omdat ene Kurt Cobain de bandnaam al eens dropte in interviews. Dat jaar verscheen ook het album 'Fire In The Sky' met in de rangen onder andere toenmalige uberhippe producer Don Fleming en Moe Tucker van The Velvet Underground. Die avond deed Charles Hayward van This Heat trouwens het voorprogramma.

Bullet La Volta, 27 mei 1992

Ons doel was die avond een optreden van Six Finger Satellite. Helaas, de band raakte niet in Gent, maar we ontdekten de - naar onze toen erg bescheiden mening - beste opener ooit. Bullet La Volta had toen net een cd uit waaraan Kim Deal de stem uitleende. Meer moest dat toen echt niet zijn. 

Mucky Pup, 12 juli 1992

In dezelfde warme week dat Pavement in Merchtem speelde, stond de Amerikaanse lolbroekenhardcore genaamd Mucky Pup in de Democrazy. Twee jaar later kwamen ze terug naar Gent en toen opende in de Vooruit een volstrekt onbekend bandje genaamd Evil Superstars. Tegen die tijd hadden een aantal ex-leden van Mucky Pup intussen meer succes met de spin-off Dog Eat Dog.

Bettie Serveert, 10 maart 1993

Plots verscheen op het 4AD label een Nederlandse band. Catchy hitjes als Palomine, Tom Boy or Kid's Alright lokten evenveel volk naar de Democrazy als de coole frontvrouw Carol Van Dyk. Maar achteraf keken we vooral naar dat optreden terug omwille van een Antwerps gezelschap dat daar mocht openen...

dEUS, 10 maart 1993

Eén van de vroegste shows van dEUS (nadat de band een jaar eerder al opviel tijdens de Rock Rally). Op de setlist een paar Leonard Cohen-covers en een nummer van TC Matic. En ook Zea, een nummer van de ep, die in die periode in de Democrazy werd ingeblikt.

Jason Rawhead, 24 april 1993

Heel even kwam de spannendste rockband van Belgie uit Aalst, vooral dankzij de waanzinnige straffe single Black Box.

Gumball, 9 mei 1993

In 1992 verscheen de enige plaat van The Dim Stars, een gelegenheidsbandje van Thurston Moore, Steve Shelley, Richard Hell en Don Fleming. Wanneer die laatste een jaar later met eigen band Gumball naar de Demo afzakte, leek het een ver familielid dat we niet konden missen. Onder het motto "Just gimme indierock", zeker? Niet te verwarren met (het even straffe) 'De Wonderlijke Wereld Van Gumball' op Cartoon Network!

Nova Mob, 11 juli 1993

Nog voor de zaal in de Reinaerstraat het levenslicht zag, was Hüsker Dü al uitgedoofd. Maar in de zomer van 1993 speelde Grant Hart er met zijn band Nova Mob. The Main bleef nog weken in ons hoofd hangen...

Dead Moon, 7 november 1993

De eerlijkste band in de rockgeschiedenis tourde haast onafgebroken door Europa, zodat ook een halte in de Democrazy onvermijdelijk was. Herinneringen om te koesteren, nu Andrew Loomis (2016) en Fred Cole (2017) er niet meer zijn.

Yo La Tengo en Tar, 5 december 1993

De Amerikaanse indieband had met het album 'Painful' het roer omgegooid richting iets toegankelijker songs. Heerlijke hap aan de vooravond van Sinterklaas en aan het slot van de Europese tour. Openers van dienst waren toen de noiseband Tar!

Victims Family, 6 maart 1994

Met een woeste doch ijzersterke live-reputatie, kan ook Victims Family niet ontbreken in de annalen van Democrazy. De vervaarlijke cocktail van noise, jazz, funk (en nog een dozijn geheime ingredienten) passeerde in Gent in de week dat vooral een andere band over de lippen ging: twee dagen later zou Tool in de Vooruit staan.

Trumans Water en Supersuckers, 7 april 1994

De eerste van vele keren Trumans Water, die avond ook in een top double bill met Supersuckers. Maar het was vooral de avond dat uren na het concert het nieuws doorsijpelde dat aan de andere kant van de wereld een zekere Kurt Cobain wel degelijk een "gun" bleek te hebben.

The Ex + Tom Cora, 18 mei 1994

Ook anno 2021 is The Ex nog steeds een wervelende live band, maar de tournees die ze afwerkten met de betreurde cellist Tom Cora behoren toch tot onze favorieten. Hoog tijd om nog eens naar State Of Shock te luisteren!

Superchunk, 24 augustus 1994

Een paar jaar geleden zagen we Superchunk nog eens in De Kreun, maar die avond in 1994 kregen we een memorabele affiche met ook nog Sebadoh dat een dag eerder het album 'Bakesale' had uitgebracht. Gouden dagen!

Boredoms, 27 juni 1995

Het soort avonden waaraan je gehoorschade kan overhouden. De lo-fi blues van Doo-Rag mocht openen, maar de Japanse tribale noise van Boredoms deed daarna de zaal daveren.

Mouse On Mars, 20 augustus 1995

Deel van een Too Pure showcase-tour die die avond ook nog Laika, Pram en Minxus naar Gent bracht. Mouse On Mars had toen net 'Iaora Tahiti' uit, één van de betere electronicaplaten van het decennium.

Stereolab, 11 april 1996

Van Mouse On Mars naar Stereolab is geen al te grote stap. Het waren de hoogdagen van de tandem Laetitia Sadier / Mary Hansen. Het onvermoeibare Orange Black (dat later deels opging in The Go Find) mocht de affiche delen met Stereolab. 

Bikini Kill, 14 april 1996

Ooit waren Kathleen Hanna en Toby Vail de liefjes van respectievelijk Dave Grohl en Kurt Cobain, maar muzikaal maakten ze vooral furore met de feministische punkrockband Bikini Kill. In de Democrazy trapten ze af met Capri Pants, een song over de toen prille relatie van Hanna met ene Ad-Rock van Beastie Boys (met wie ze vijfentwintig jaar later nog steeds samen is). In juni 2022 speelt Bikini Kill in de Botanique.

Chumbawamba, 1 juni 1996

Het anarcho emsemble was een vaste klant van de Democrazy. In 1996 hadden ze een erg bescheiden undergroundhitje met Timebomb. De echte bom zou pas een jaar later ontploffen met de oorworm Tubthumping (waarna de band helaas uit de gratie der hipsters viel).