#25 jaar duyster. - De duystere kantjes van Wio (de portables)

Op 2 januari 2000 zocht radioshow duyster. voor het eerst schuchter de weg in de ether. In die kwarteeuw is het programma uitgegroeid tot een genre in its own right en werd de wekelijkse laatavondafspraak voor velen een houvast in de turbulente innerlijke wereld.

daMusic blikt de komende dagen terug op vijfentwintig jaar duyster., met getuigenissen van luisteraars binnen en buiten onze redactie. We polsten tien verstokte fans van de show naar hun duystere kantjes.

De vaakst gedraaide Belgische artiest mocht niet ontbreken in ons panel. Wio was een constante in de eerste kwarteeuw van duyster. Als we afgaan op duyster-online.be haalde wio – met de portables of solo - een slordige negenenzestig keer de playlist, met maar liefst zevenendertig verschillende songs, al van in het prille begin in 2000. De sympathieke mens laat daarmee The Bony King Of Nowhere (zestig passages met tweeëndertig verschillende songs), Dieter Sermeus (met Orange Black en The Go Find, samen vierenvijftig keer in duyster., met achttien verschillende liedjes)  en Styrofoam (eenenvijftig passages met vijfentwintig songs) best wel een dik eind achter zich.

Herinner je je nog waar, door wie, hoe of wanneer je duyster. ontdekte op je radio?

Op bijna elke vraag die begint met “Herinner je je nog… ” moet ik het antwoord schuldig blijven. Notoir slecht geheugen...

Een obligate halte in muziekvragenlijstjes…. Wat is jouw favoriete artiest en/of album/song uit het duyster.-archief, internationaal en Belgisch?

Wat ik destijds zo de max vond aan duyster., is dat er plots op mainstream radio hometaped muziek te horen was. Heerlijk gammel lo-fi gerammel, njammie! En ik was al helemaal verbaasd toen ze zelfs een paar keer melige lo-fi liedjes van mij hebben draaiden. Lo-fi boven dus in mijn top!
Sentridoh – No Matter What
Daniel Johnston – True Love Will Find You In The End
Smog – Chosen One

Oh, nog een duyster.-gerelateerd Sentridoh-verhaal dat ik me wél nog herinner: Duyster. had ons bandje de portables uitgenodigd om te komen spelen op hun tienjarig bestaan. Lou Barlow speelde die avond ook. We hadden met de portables ooit eens een cover opgenomen van het prachtige Sentridoh-lied Nitemare en hebben hem die avond gevraagd of hij het samen wou brengen tijdens onze show. Dat is toen niet gelukt omdat hij meteen na zijn optreden moest vertrekken richting UK.

Duyster. is tomeloze weemoed en oorverdovende zoetheid. Welke duyster.-songs raakten je tot in de diepste vezel, al dan niet tot tranen (van schoonheid of van gedeelde smart) toe?

Ik heb een keer mijn auto aan de kant gezet omdat ik tijdens het rijden zo gepakt was door een lied dat ik nog nooit eerder had gehoord. Ik wou het shazammen, maar helaas werd de track niet herkend. Ik ben dan thuis verder op zoek gegaan op basis van een paar flarden tekst die ik dacht nog herinnerd te hebben. Wat bleek: het liedje was Belgisch, en wel van de naar Gent uitgeweken West-Vlaamse artieste Wanthanee. Soon heet het lied. Echt kippenvel…

Nog iets dieper in je zielenroerselen peuterend… Welke duyster.-songteksten raken telkens weer een gevoelige, persoonlijke snaar?

Twee liedjes die me echt al letterlijk tot tranen bewogen hebben, door de manier waarop ze verlies op zo’n “mooie” manier bezingen:

Sun Kil Moon – Carissa (wat vreemd genoeg nooit in een uitzending zat, ontdek ik nu, maar voor mij om de een of andere reden toch als een ‘duyster.-klassieker’ aanvoelt.

Mount Eerie – Real Death

Er passeerden de voorbij vijfentwintig jaar al duizenden songs op de playlists van duyster., maar je kan ongetwijfeld zelf nog songs suggereren die om welke reden dan ooit nog nooit de zondag- of maandagavondradio haalden...

Awel, Carissa van Sun Kil Moon dus...
En Trans Am’s Futureworld graag, een klassieker die blijkbaar ook nooit de duyster.-playlist heeft gehaald.

En als we dan toch plaatjes mogen kiezen, waarom ook niet hét hometapers anthem: A Hit door Smog…

Stel: er komt een nieuwe duyster.-compilatiecd of -lp, welke songs mogen volgens jou niet ontbreken?

Mijn suggestie: ik hou heel erg van het ‘Road to …’-compilatie concept van het Italiaanse label Almost Halloween Time Records. De duyster.-versie kan er als volgt uitzien: koppel random twee duyster.-bands met elkaar, steek ze vervolgens twee dagen in de duyster.-studio met de opdracht om samen from scratch een nieuw nummer te maken, en ga zo door tot je twee kantjes vol hebt!