22 For Silicon Alone - Only Dark Matters

Op 21 mei bracht Alexis Pfrimmer - singer-songwriter, producer en regisseur uit Brussel - de lp 'Only Dark Matters' uit. Niet zomaar een album maar een heus audiovisueel project, beïnvloed door zowel cinema als muziek. 

De bandnaam zag hij opduiken op de website van NASA. Voor het concept van het album legde hij zich in de geest van Lars Von Trier en Thomas Vinterbergs 'Dogma 95' een set regels op. Zo wou hij zich niet vastpinnen op één genre, werd de conventionele combinatie van gitaar en bas vervangen door viool en baritonsaxofoon en is er ruimte voor improvisatie en imperfecties. Tekstueel kan je gerust spreken van surreële poëzie, zowel in het Engels als in het Frans met ruimte voor dubbelzinnigheid, woordspelletjes en fragmenten waarvan de betekenis gewoonweg in het midden wordt gelaten.

De video is een zinnenprikkelend visueel spektakel om van te smullen, waarbij duidelijk kosten noch moeite werden gespaard. Woord en beeld gaan hand in hand, al mag je stellen dat het sfeertje vrij mysterieus blijft.

Muzikaal zou dit nummer perfect op een album van de Dave Matthews Band passen. Zoals eerder vermeld niet in een vakje te stoppen. Rock is de basis, maar invloeden uit en uitstapjes naar folk, jazz, alternative, fusion en zoveel meer zijn duidelijk merkbaar of zitten subtiel verscholen. Daar zit dan ook enerzijds de grote sterkte van Only Dark Matters en tegelijk misschien wel een moeilijk te overschrijden drempel: voor de ene zal het nummer staan voor sublieme muzikaliteit, terwijl iemand anders het pretentieuze navelstaarderij zal noemen.

Tot welk kamp je ook mag behoren, de muziek van 22 For Silicon Alone zal niemand onberoerd laten en mag op zijn minst als heel erg ambitieus worden omschreven.