#21JaarDaMusic - De vijf beste Belgische platen volgens (tf)
Ook wij willen de "Week van de Belgische Muziek" niet ongemerkt voorbij laten gaan. En we wilden dat meteen combineren met de aankondiging van een feestjaar voor daMusic. Want je bent dan misschien al meerderjarig wanneer je achttien bent, eenentwintig is toch ook nog altijd een magische leeftijd. Dat willen we dus vieren. En beginnen doen we in deze Belgisch Week door enkele van onze redacteurs vijf favoriete Belgische albums te laten selecteren, gekozen uit de laatste eenentwintig jaar.
De Nederlandse muzieksnob maakt er vaak een sport van op te scheppen over de veel betere, veelzijdigere en spannendere muziek van de zuiderburen. Lange tijd leunde men daarbij graag op klassiekers van voor of rond de eeuwwisseling. Gaandeweg zijn daar ook titels uit recentere jaren bij gekomen.
Overigens is het Nederlandse muzieklandschap ondertussen ook veel interessanter geworden. Maar wie zegt dat het hebben van een swingend buurland daar niet ook aan bijdraagt?
Soulwax – 'Any Minute Now' (2004)
Een memorabel scharnierpunt in het oeuvre van één der internationaal beroemdste Belgische bands. In het titelnummer is het succesvolle oude geluid nog dominant, terwijl veel van de andere tracks goed laten horen hoe de "alternative rock" gezelschap krijgt van de elektronica waar Soulwax zich hierna voornamelijk mee zou blijven bezighouden, alles doorspekt met de schitterende vertrouwde zanglijnen. Onder de hoogtepunten zijn het uitermate dansbare E Talking en het door de dan populaire stijl elektroclash beïnvloede NY Excuse. “Is this good enough for what you're paying?”
Triggerfinger – 'All This Dancin' Around' (2010)
Bijzonder sterk in de breedte met dansbare rock 'n' roll, maar ook een groot aandeel gruizige desertrock waar fans van Queens Of The Stone Age ook de vingers bij kunnen aflikken. All Night Long, parel uit de akoestische blues, het gevoelige Without A Sound en diverse kleine experimenten maken 'All This Dancin' Around' een complete plaat.
Equal Idiots – 'Adolescence Blues Community' (2020)
Vrolijke indiepunk in de geest van Fidlar, maar wel met een eigen geluid. Lichte, crunchy gitaren in aanstekelijke liedjes die vaak een eigenwijze toon kennen, maar wel vriendelijk blijven. Met Time is er zelfs ruimte voor een akoestische ballad voor bij het kampvuur. De plaat heeft de speelsheid van een vroege puber zonder ook maar een moment flauw te worden.
The Haunted Youth – 'Dawn Of The Freak' (2022)
Prachtige vertegenwoordiger van de moderne tijd, waarin ingetogen postpunk met veel reverb en een sfeer van reflectie het goed doet. Nummers als Teen Rebel, Broken en Gone zetten de toon met wavegitaren, synths en zachte vocalen die subliem samengevlochten zijn. Muziek die op gepaste toon de donkere dagen een beetje verlicht.
Spoil Engine – 'The Art Of Imperfection' (2012)
Metalcore, die ook de liefhebbers van traditionele thrash mee kan krijgen. Een vlotte drive, scherpe hooks, krachtige grunts, onvergetelijke riffs, mooie solo's en refreinen om mee te zingen of brullen. Dit album heeft het allemaal. Ook een mooi instapje voor wie de modernere metal eens wil proberen.