#21JaarDaMusic - De vijf beste Belgische platen volgens (sv)

Ook wij willen de "Week van de Belgische Muziek" niet ongemerkt voorbij laten gaan. En we wilden dat meteen combineren met de aankondiging van een feestjaar van daMusic. Want je bent dan misschien al meerderjarig wanneer je achttien bent, eenentwintig is toch ook nog altijd een magische leeftijd. Dat willen we dus vieren. En beginnen doen we in deze Belgisch Week door enkele van onze redacteurs vijf favoriete Belgische albums te laten selecteren, gekozen uit de laatste eenentwintig jaar.

Stromae - 'Racine Carrée' (2013)

Een wervelwind van emoties, gedragen door de meest uiteenlopende melodieën uit alle hoeken van de wereld. Poëtische teksten worden gecombineerd met dagdagelijkse situaties uit Paul van Havers persoonlijk leven. En hij doet dat op zo'n wonderlijke manier dat quasi elke song op dit album singlewaardig is. Het plaatje kan niet meer kloppen dan op deze tweede langspeler, wat pas echt tot zijn recht komt op de dvd 'Live', opgenomen in Montreal. Misschien wel het strafste dat een Belgische artiest ooit verwezenlijkt heeft.

Aborted - 'The Archaic Abattoir' (2005)

Dertig jaar (en ongeveer evenveel line-up wisselingen) lang spant deze Belgische band al de kroon in de deathmetal-wereld. Opgericht in Wervik door brulboei Sven DC, heeft Aborted intussen al twaalf full albums uit. 'The Archaic Abattoir' uit 2005 is de meest organische en ademende plaat uit die discografie, zoals gewoonlijk doorspekt met samples, blastbeats en uiterst snelle gitaarriffs. "Howard, I think you should know I've killed a lot of people", en gaan!

Raketkanon - 'RKTKN #2' (2015)

Hoewel ik me niet meer kan herinneren hoe ik de heren ontdekt heb, weet ik wel dat ik ze op Pukkelpop 2015 heb laten schieten om naar The Offspring te kijken. Big mistake. Gelukkig stonden ze een week later ook op Maanrock en werd ik van mijn sokken geblazen. Heel energieke en origineel in elkaar gestoken songs met enkel gitaar, synths, drums en stem. Terwijl 'RKTKN #1' al heel goede songs bevat, perfectioneert de band niet enkel de sound, maar ook de schrijfkunsten. Op die manier gaan ze bij '#2' nog een trede hoger en levert het viertal het ultieme album af.

Axamenta - 'Ever-Arch-I-Tech-Ture' (2006)

Mogelijk het beste Belgische metalalbum ooit gemaakt. Deze plaat heeft alles: oog voor detail qua teksten, verhaal en artwork, progressiviteit, 666 trve-ness, orkestratie, techniciteit, een fantastisch uitgewerkt concept én een gastbijdrage van niemand minder dan progicoon Daniel Gildenlöw. Bij elke luisterbeurt is er wel iets nieuws dat je opvalt. Zelfs als je geen fan bent van (black) metal, is dit zeker de moeite waard om eens een kans te geven.  

Brutus - 'Burst' (2017)

Ook even de Leuvense trots hoog houden: ons geliefd powertrio uit de studentenstad bracht het volwaardige debuut uit in 2017 nadat ze daarvoor enkele singles het leven ingeblazen hadden. Maar wat een debuut is het geworden! Dit album is perfect representatief voor Brutus anno 2017: jong, hongerig en gedreven. Elke song raast als een wervelwind door je boxen, mede dankzij een schitterend geluid. Ze hadden zelf geen idee hoezeer hun leven zou veranderen na deze plaat, want kijk waar ze nu staan.

Honarable mentions want ik kan het niet laten:

In-Quest - 'Epileptic' (2004)
Amenra - 'Mass III' (2005)
Ahráyeph - 'Marooned On Samsara' (2008)
Oathbreaker - 'Mælstrøm' (2011)
Saille - 'Irreversible Decay' (2011)
The End Of All Reason - 'Artifacts' (2012)
Syndrome - 'Now and Forever' (2012)
Oton - 'Soho' (2017)
Rumours - 'Megamix' (2018)
Of Blood And Mercury - 'The Other Side Of Death' (2021)
Siem Reap - 'Now What?' (2021)
Wiegedood - 'There's Always Blood At The End Of The Road' (2022)

Stuur trouwens zeker ook je eigen top 5 (niet meer dan dat) door, als je wil. Als we er genoeg binnen krijgen, maken we er een top van. En met een beetje geluk krijg je dan ook nog een Bota'Carte in je mailbox en krijg je een heel jaar lang korting op alle concerten in de Botanique.