#2020 - Idles - Grounds (2020)

Op basis van deze dagelijkse rubriek zou u misschien denken dat wij ons permanent wentelen in het verleden, maar deze week monsteren we toch maar eens de buit van vandaag, van dit hoogst bevreemdende 2020.

In 2019 namen ze nog een Pukkelpoptent met enige overweldiging en razernij compleet over. Iedereen, die er toen bij was, weet intussen wie Danny Nedelko is en al zeker hoe hij klinkt. De mannen van Idles blijven echter niet stil zitten, zijn ook in tijden van corona in complete overdrive blijven draaien en brachten recent een nieuwe plaat uit. 'Ultra Mono' is opnieuw een strijdbare plaat die goed klinkt en je tegelijk een schop onder je achterste verkoopt.

Zelden een groep gezien die tederheid en liefde zo combatief en strijdvaardig uitdrukt. Enfin, als u Idles nog niet kent: niet voor zachte zielen. En als u ze wel kent en waardeert, zal u ze wellicht nog in stukjes consumeren, want een heel uur zanger Joe Talbot dulden, kost toch wel enige inspanning. Echt zingen doet hij immers niet.

Grounds is andermaal een klompje singlegoud dat u binnen de kortste keren met de vuist in de lucht zal meekwelen. Toen wij hen een eerste keer hoorden, dachten we nog: "Waar kennen we dat synthloopje toch van?". Na een paar keer hadden we het herkend: geleend van This Fear Of Gods van Simple Minds uit 1980. Dat is soms het nadeel, als je hier al effe rondloopt. Maar is dat dan een probleem? Neeee hoor! Goed lenen is beter dan een slecht origineel.

En gevoel voor humor hebben de jongens ook al, want in een begeleidend YouTube-filmpje leggen ze in bijna twaalf minuten uit hoe je het nummer het best speelt. Idles kleurt 2020 netjes in. Play it loud!