1991: Red Hot Chili Peppers brengen 'Blood Sugar Sex Magik' uit (1/2)
Flashback
Vijfentwintig jaar geleden gingen de Red Hot Chili Peppers van een band die in bescheiden clubs speelde, naar een megagroep die grote arena’s vulde. De oorzaak? ‘Blood Sugar Sex Magik’: een alt-funk-klassieker die één van de hymnes van de jaren negentig voortbracht. Het mooiste moment in de band hun carrière, waarna de afgrond onherroepelijk om de hoek loerde.
In 1991 hadden de Red Hot Chili Peppers al heel wat meegemaakt. Anthony Kiedis probeerde de vloeibare, bruine suiker voorgoed vaarwel te zeggen, terwijl Flea nog steeds een alledaags gevecht aanging met hetzelfde verslavend goedje. Hij had nochtans alle redenen om af te kicken. In 1988 verloor de band gitarist Hillel Slovak aan een overdosis heroïne, terwijl toenmalige drummer en Slovaks jeugdvriend Jack Irons brak met de andere groepsleden, simpelweg omdat hij niet wilde deel uitmaken van een groep waarvan zijn nabije vrienden het loodje legden. Kort na zijn vertrek bij de Peppers liet hij zich met een depressie opnemen in een psychiatrische instelling.
Maar Flea en Kiedis gingen door, en vonden vervangers in gitarist John Frusciante en drummer Chad Smith. In 1989 namen ze het album ‘Mother’s Milk’ op dat hen, dankzij de cover van Stevie Wonders Higher Ground, dan wel de nodige airplay opbracht, maar voor de bandleden altijd het album zal blijven waarbij producer Michael Beinhorn zijn zin wou doen. Frusciante en Beinhorn gingen vaak in discussie met elkaar over hoe de gitaar op het album moest klinken. Beinhorn had het meer voor heavymetalriffs en het overdubeffect, terwijl Frusciante eenvoud en meer melodie prefereerde. Het album werd ingeblikt en de Peppers besloten een ander label op te zoeken.
Na een robbertje vechten tussen verschillende platenlabels besloten de Peppers voor Warner Bros te kiezen, ten nadele van Sony, die financieel het aantrekkelijkste voorstel klaar had liggen. De Peppers kregen artistieke vrijheid en probeerden producer Rick Rubin te strikken voor het nieuwe album. Eerst leek Rubin geen zin te hebben om een maand samen te leven met een bende junkies, maar een schijnbaar cleane Kiedis kon hem toch overtuigen. De Peppers zouden na ‘Blood Sugar Sex Magik’ nog vijf albums met Rubin opnemen.
Rick Rubin woonde op dat ogenblik in zijn mansion op Laurel Canyon Boulevard in Los Angeles, een huis dat in het verleden betrokken werd door goochelaar Harry Houdini, maar waar volgens de legende ook een vrouw op brutale wijze verkracht en vermoord werd. Opgetogen over het feit dat de Peppers konden opnemen in een setting waarbij ze omringd werden door huiselijke warmte in plaats van het kille van een studio, besloten ze er te logeren voor een volledige maand. Maar drummer Chad Smith weigerde omdat hij constant de aanwezigheid van geesten voelde. Frusciante had dezelfde ervaring, maar vond dat geen probleem omdat de geesten ‘”best wel vriendelijk” waren. In één kamer hoorden de bandleden zelfs seksueel getinte kreungeluiden. Frusciante zou in latere interviews toegeven dat hij zich in deze ruimte af en toe terugtrok om te masturberen.
Terwijl Chad Smith elke dag op en af reed met zijn motor, trokken de overige bandleden zich terug in hun eigen kamer om inspiratie op te doen en ideeën op te nemen, afgewisseld met jamsessies waarbij de bandleden hun vondsten aan elkaar konden laten horen. Flea vond inspiratie in een interview met Sonic Youth-bassiste Kim Gordon. Hij besliste het “slappen” van zijn basgitaar grotendeels achterwege te laten en meer stilte in te bouwen in zijn spel. Of zoals hij het zelf in interviews uitlegt: “When you play less, it’s more exciting — there is more room for everything else.”
Frusciante beleefde in het huis een geïnspireerde maand, die hij zelden nog wist te overtreffen. Getriggerd door de sfeer die het huis omringde, gaf hij het album een nooit eerder gehoorde, organische sfeer en zette hij de andere bandleden op het goede spoor. Zijn solo’s werden opgenomen in één of twee keer, waarbij er heel weinig aan geprutst werd. Frusciante speelde zijn gitaarsolo live in. En als het hem niet helemaal beviel, deed hij het gewoon opnieuw, maar dan helemaal anders. Één van die twee solo’s kwamen dan onbewerkt op de plaat te staan.
Kiedis haalde zijn inspiratie dan weer uit zijn eigen leven en hobbelig verleden. Breaking The Girl – een nummer dat de Peppers zelden live spelen omdat Kiedis moeite heeft om de toon te houden – gaat over zijn leven als notoire rokkenjager en zijn onvermogen om een lange relatie aan te gaan. Hitsingle Give It Away gaat dan weer over een levensles, die Nina Hagen hem had meegegeven tijdens hun korte relatie. Hagen was er namelijk van overtuigd dat de wereld een betere plek is als je op tijd en stond persoonlijke spullen aan vrienden weggeeft. Er zit ook een tekstregel van acteur River Phoenix, een vriend van de band die ook veel tijd in het huis doorbracht, in verstopt.
Suck My Kiss, If You Have to Ask, Sir Psycho Sexy en het titelnummer staan dan weer bol van Kiedis seksuele driften. Maar ook zijn opkomende depressie komt nadrukkelijk naar voor. Onderwerpen als zelfverminking en afkickverschijnselen slopen in zijn teksten, met als hoogtepunt de wereldhit Under The Bridge. De tekst daarvan was oorspronkelijk een persoonlijk gedicht, waar Rick Rubin toevallig op stootte tijdens het neuzen in zijn tekstboekje. Kiedis hield het voor zichzelf, omdat het een uiting was van zijn gevoel tegenover de andere bandleden. Hij voelde zich namelijk alleen in de groep, mede omdat de andere bandleden voornamelijk bezig waren met het onderhouden van hun drugsverslaving. Kiedis was op dat moment al twee jaar clean, maar kon er met niemand over praten.
"It was something I didn't want him to see, It was sort of sensitive, and I thought he'd hate it. But when he read those words, he demanded that I sing it to him – and it knocked him out. I didn't even want the band to hear this song, but when they did, they were floored by it. As a result, it ended up on the record", aldus Anthony Kiedis.
Hoewel het album oorspronkelijk bedoeld was als dubbel-lp met zevenentwintig nummers, besloot Warner om slechts zeventien nummers uit te pikken en het op één schijfje te houden. Het album zag het levenslicht op vijfentwintig september 1991, net op dezelfde dag als ‘Nevermind’ van Nirvana. Sindsdien werd het leven helemaal anders voor de bandleden, zowel in positieve als in negatieve zin.
Lees morgen het tweede deel van deze flashback en stem af op Studio Brussel. Daar brengen ze namelijk de hele dag de vijfentwintigste verjaardag van het album onder de aandacht. Op zes november staan de Red Hot Chili Peppers in het Sportpaleis.