1987: Peter Tosh wordt neergeschoten tijdens overval

Flashback

Dertig jaar geleden verloren de Rastafari één van hun protagonisten. Peter Tosh, de man die Bob Marley leerde gitaar spelen en één van de oprichters van The Wailers, werd in koelen bloede neergemaaid door een bende losgeslagen inbrekers. Een terugblik op wat leek op een scène uit een dramafilm, die Jamaica en de reggaewereld in diepe rouw onderdompelde.

Zonder Tosh geen Bob Marley. Zonder Tosh geen Wailers. Zonder Tosh geen reggaeklassiekers als Soul Rebel, Stir It Up, I Shot The Sherrif, Small Axe en Get Up Stand Up. Wat zeggen we: als Peter Tosh en Lee Perry niet samengekomen waren in de vroege Jaren zeventig, dan had reggae nooit zo geklonken als het nu klinkt. Daarom is het zo jammer dat Peter Tosh, een icoon in het genre, op zo’n trieste manier aan zijn einde is gekomen.

Peter Tosh was niet alleen bekend voor zijn voetafdruk in het reggaegenre, dankzij de hit Don’t Look Back met Mick Jagger wist hij ook oren ver buiten het genre te bereiken. Tosh was verder een voorstander van het legaliseren van marihuana en kon ook bijtende teksten schrijven die gericht waren tegen het “establishment”. Om dat te symboliseren trad hij vaak op met een gitaar die de vorm had van een M-16 geweer. Ironisch genoeg was het net dit type geweer, dat zijn dood zou betekenen.

Het verhaal draait rond “badman” Dennis Lobban, die zoals veel Jamaicanen onder zijn bijnaam “Leppo” door het leven ging. Leppo was een vriend des huizes, nadat hij uit de gevangenis was vrijgelaten. Tosh zorgde voor hem, voedde hem en zorgde ervoor dat hij ergens kon slapen. Leppo kwam zelfs zodanig veel over de vloer dat de agressieve bewakingshonden van Tosh de man na een tijdje herkenden en hem niet meer als een indringer beschouwden.

Maar in de nacht van 11 september 1987 besloot Leppo de hand, die hem voedde, te bijten. Terwijl Tosh met zijn vrouw en enkele vrienden gezellig naar een tv-programma zaten te kijken, stormde Leppo met twee gewapende mannen het huis van Tosh binnen. Iedereen kreeg het bevel op de buik te gaan liggen. Ook Free I en zijn vrouw, die tijdens het hele gebeuren plots aan de deur stonden, werden door de twee gewapende mannen hardhandig naar binnen getrokken.

Leppo schreeuwde om “US Currency” en hield Tosh en zijn vrouw constant onder schot. Leppo wist namelijk dat Tosh net terug was van een tour door Amerika en had vast gedacht dat Tosh in cash werd uitbetaald. Er was echter geen geld te vinden in het huis. Razend door het hele gebeuren, schoten Leppo en zijn kompanen in het rond, waardoor Tosh, Free I en Wilton Brown geraakt werden door een regen kogels en onmiddellijk overleden. Ook de andere mensen in de ruimte werden geraakt. Tosh' vrouw kreeg een kogel in het hoofd, maar overleefde. De drie overvallers stoven weg in een taxi die hen stond op te wachten. Zonder buit en met drie doden op het geweten.

Leppo werd niet veel later opgepakt door de politie en kreeg levenslang dankzij de getuigenissen van de overlevers. Vooral de getuigenis van de vrouw van Tosh in de rechtbank was emotioneel. Leppo zou eerst opgehangen worden, maar die straf werd in 1995 aangepast naar levenslange opsluiting. De andere twee overvallers werden later in de straten van Kingston door bendeleden gelyncht. Of deze afrekening een wraakactie was vanwege de moord op Tosh is nooit helemaal opgeklaard. Feit is wel dat Leppo nooit heeft aangedrongen op zijn vrijlating – levenslang is ook in Jamaica nooit echt levenslang – uit vrees dat ook hij gelyncht zal worden.

Peace and love? Toch niet helemaal in de straten van Kingston!