#1967SummerOfLove - Moby Grape - Omaha ('Moby Grape')
Laten we het eens hebben over die andere hete zomer, de zogeheten “Summer Of Love”, een bijzonder muzikale zomer, nu welgeteld vijfenvijftig jaar geleden. Toen waren we twee en we herinneren ons daar hoegenaamd niets meer van, maar het voortschrijdend inzicht heeft ons wel geleerd dat daar bijzonder prettige muziekjes werden gepleegd.
Laten we aftrappen met een groep die eigenlijk een beetje onterecht vergeten wordt als het over die Summer Of Love gaat. Nochtans, het titelloze debuut uit dat jaar is een klassieker zonder meer. Een gezelschap uit Los Angeles met maar liefst vijf zangers en componisten die verschillende muzieksoorten (folk, blues, country, jazz en psychedelica) tot een mooi geheel wisten te blenden.
Manager van Jefferson Airplane, Matthew Katz is de katalysator als hij als vijfde lid de ex-drummer van Jefferson Airplane, Alexander Skip Spence aan de groep weet toe te voegen. Trouwens, Katz zou nog decennialang een gezworen vijand blijven, als die op slinkse wijze "eigenaar" van de groepsnaam blijkt te zijn. Destijds was er een "bidding war" tussen de platenfirma’s om de groep binnen te halen en het debuut blijkt ook onmiddellijk het hoogtepunt.
Rolling Stone bestond nog niet in 1967, maar jaren later zou het blad over het debuut orakelen: "Harmonies run from sweet to intense, guitars likewise. Fast ones lik the begin-with-a-bang Hey Grandma and Spence’s anthemic Omaha rock as hard as the grungiest garage classics. Yet slow ones stand alongside the loveliest tunes in the countryrock canon this album initiated.”
Bij de persvoorstelling had CBS kosten noch moeite gespaard met een box met vijf singles aan de inkom, ontelbaar veel paarse orchideeën en zevenhonderd flessen paarse wijn, maar tot ieders verbazing had het personeel geen kurkentrekkers voorzien. CBS wilde ook vijf singles in de hitlijsten krijgen, maar de radiostations wisten niet wat kiezen en de promotiecampagne viel tussen twee stoelen. Enkel Omaha bereikt een achtentachtigste plaats in de top honderd en ondanks een superdeluxe lp haalt deze in de lijst een slechts een vierentwintigste plaats. Een grote belofte werd door de overdreven publiciteitscampagne vakkundig de nek omgewrongen.
Historicus Jeff Tamarkin: "The Grape's saga is one of squandered potential, absurdly misguided decisions, bad luck, blunders and excruciating heartbreak, all set to the tune of some of the greatest rock and roll ever to emerge from San Francisco. Moby Grape could have had it all, but they ended up with nothing, and less." Een vergeten klassieker die net als Velvet Underground of Big Star een posthume revival verdient/verdiende.