#1967SummerOfLove - Love - Alone Again Or ('Forever Changes')

Laten we het eens hebben over die andere hete zomer, de zogeheten “Summer Of Love”, een bijzonder muzikale zomer, nu welgeteld vijfenvijftig jaar geleden. Toen waren we twee en we herinneren ons daar hoegenaamd niets meer van, maar het voortschrijdend inzicht heeft ons wel geleerd dat daar bijzonder prettige muziekjes werden gepleegd.

Misschien wel dé verrassing van 1967 en in terugblikkend één van de meest veelzijdige, maar onderschatte meesterwerkjes uit de Summer of Love. Ook zo één van die platen die destijds, bij release in 1967, een eerder bescheiden indruk maakte, maar doorheen de jaren erkend werd als één van de muzikale hoogtepunten.

Na twee meer gitaargerichte platen was 'Forever Changes' subtieler en met meer ruimte voor akoestische gitaren en arrangementen waarin strijkers en blazers het geheel versterkten en verfraaiden. Nochtans was de sfeer binnen de groep niet meer op zijn opperbest. Maar net die spanning zorgde voor een artistieke hausse met hoofdrollen voor zanger Arthur Lee en gitarist Bryan MacLean, die Alone Again Or schreef als een eresaluut aan zijn moeder, die een flamencodanseres was.

De twee protagonisten waren aparte karakters, want MacLean verliet de groep om een christelijke kerk te vervoegen (hij overleed in 1998) en Lee werd in 1995 tot 12 jaar cel veroordeeld, omdat hij op een buurman schoot die protesteerde tegen de luide stereo van Lee (hij overleed in 2006).

Prachtig nummer, losjes gebaseerd op de Luitenant Kije Suite van Sergei Prokofiev. MacLean: "That was the happiest I ever was with anything we ever did as a band - the orchestral arrangement of that song". Nochtans hadden co-producer Bruce Botnick en Arthur Lee de song geremixt, waarbij Lee zijn stem meer op de voorgrond plaatste en de titel aanpaste naar Alone Again Or. Zeer vaak gecoverd door onder meer The Damned, The Boo Radleys, Sarah Brightman, Matthew Sweet & Susannah Hoffs en Calexico.