Zoot Woman - Star Climbing
Embassy One
Fans hadden het wachten al bijna opgegeven, maar vijf jaar na ‘Things Are What They Used To Be’ komt Zoot Woman uiteindelijk toch met een nieuwe plaat. Stuart Price, producer van onder andere Madonna, The Killers en Scissor Sisters, en de broertjes Adam en Johnny Blake deden er in de tussentijd alles aan om ‘Star Climbing’ te perfectioneren.

Zoot Woman wordt bestempeld als een koploper van eleKtroclash, een genre dat new wave-synthpop mengt met edm. Het eerste nummer en single van het album Don’t Tear Yourself Apart geeft onmiddellijk mee wat electroclash precies is. In een uiterst dansbaar en oppeppend lied maakt Johnny Blake ons met zijn typische stem wijs dat “we’ll be living in better days.” Lang geleden dat we nog eens door een artiest getroost werden met een positieve boodschap.
De sterke opener wordt echter niet bevestigd door de volgende nummers en tot aan Chemistry, dat zich onderscheidt door middel van een gesmaakte intro, schuift de plaat onder de oppervlakte voort. De al te gemakkelijke melodieën scheren langs je heen en vervagen in elkaar.
De band weet de singles wel te kiezen, want ook The Stars Are Bright stijgt uit boven de andere nummers. Gedreven door een stompende new wave-synth en een nogal aanhankelijke liefdesverklaring (“The stars are bright / gonna hold you tight / forever”) brengt dit nummer het album weer boven water.
Hoewel zo goed als elk nummer gruwelijk positief is, sijpelt er ook telkens een laag van weemoed doorheen de elektropop. In Lifeline worden er zelfs geen doekjes omgewonden: “When the lights go out / is when I need you most.”
Het lange, instrumentale Elusive heeft dan weer zijn naam niet gestolen. Het zweeft rond zonder dat je het te pakken krijgt, maar omgekeerd krijgt het jou helaas ook niet te pakken.
De robotstem uit Waterfall Into The Fire is dan weer een serieuze afknapper van een verder veelbelovend nummer. Hadden ze er een ander effect opgezet, dan hadden ze een dijk van een lied over onmogelijkheden.
‘Star Climbing’ is een voorbeeldige weerspiegeling van elektroclash. We horen new wave, dansen en dromen weg. Af en toe dromen we echter iets te ver weg en is er nood aan een The Stars Are Bright of Real Real Love om onze aandacht weer op de muziek te richten. En meestal verdient Zoot Woman die aandacht wel.