Zoe Graman - Gradual Move

Eigen beheer

Gradual Move

Tweeëntwintig is Zoe Graham nog maar en ze klinkt dan ook fris als een lentebries.

Zoe Graham vestigde zich in Glasgow en van daaruit hoopt ze de wereld te veroveren met licht-elektronische pop. De vier songs op de nieuwe ep doen alvast goedkeurend knikken. ‘Gradual Move’ heet Grahams ep en zo heet ook de opener die de kracht van Graham meteen blootlegt: sterke lyrics, okselfrisse vocals en verzorgde arrangementen voor zowel gitaar als elektronica. "Shed a tear for the woods cut down I keep a slice," zingt ze in de eerste zin van een nummer dat herinneringen oproept aan een eerder leven. Ze redt twee stukken hout van een oude veranda, legt een scherf op de schoorsteenmantel en bewaarde een lok hondenhaar van het huisdier uit haar kindertijd.

Het verleden is belangrijk, maar toch verzinkt Graham niet in melancholie of nostalgie. Ze omarmt de veranderingen die het leven met zich meebrengt en biedt troost aan al wie zich al eens angstig voelt in deze almaar sneller veranderende wereld. Die troost en hoop spreekt ook uit de andere nummers zoals het door parelende toetsen aangedreven Sleep Talking. “God bless this mess”, klinkt het daarin. Het stevigere, aan Chvrches en Kim Wilde herinnerende Know By Now is een lofzang op de liefde ondanks alle spijt die achter de hoek ligt nadat de relatie op de klippen liep.

“I’m over it”, klinkt het zelfs in afsluiter Fault Lines. “Didn’t I Tell You I’d be alright?” vraagt ze triomfantelijk over een hectische drumbeat en een wuivende baslijn. Twee jaar na ‘Hacket & Knackered’ lijkt de jonge artieste het evenwicht en haar sound gevonden te hebben. Liefhebbers van de betere pop zullen hier zeker veel plezier aan beleven.

De op zichzelf staande single Stubborn Fire, een samenwerking met Blicero, die ze tussen Sleep Talking en Know By Now uitbracht, haalde de ep niet. Nochtans was deze lichtjes experimentele single de reden dat deze jonge, veelbelovende artieste op onze radar opdook. Als er dus een verbeterpuntje te vinden was, is het dat.

24 september 2020
Marc Alenus