Zara McFarlane - Arise

Brownswood Recordings

De Britse jazzvocaliste Zara McFarlane, die doorbrak met haar bewerking van Junior Murvins Police And Thieves, brengt drie jaar na 'If You Knew Her' een eerbetoon aan haar muzikale roots. De originele insteek met Caribische invloeden levert een behoorlijk knap album op. 

'Arise' is een grootse terugkeer op de Britse jazzscène. Op dit album onderzoekt Zara McFarlane, met medewerking van drummer Moses Boyd, haar Brits-Jamaïcaanse roots. De sound mengt jazz met reggae, dub, calypso en psychedelica.

De korte, maar door percussie en zoet trompetspel beheerste track Ode To Kumina (Kumina is een specifieke, Jamaïcaanse muziekstijl) zet meteen knap de toon. Vervolgens mag ze in Pride haar meest sexy stem bovenhalen en is er een aardig achtergrondkoortje aanwezig. Drummer en percussionist Moses Boyd zorgt voor de stevige grondlaag.

Een aantal belangrijke spelers uit de Londonse scene tekenen aanwezig waaronder tenorsaxofonist Binker Golding (Binker & Moses), Shabaka Hutchings (Shabaka & The Ancestors, The Comet Is Coming,Sons Of Kemet) op klarinet, pianist Peter Edwards, gitarist  Shirley Tetteh en trombonist Nathaniel Cross. Samen maken zij van 'Arise' een gevarieerd album waarop veel genres en stijlen terug te vinden zijn en de muzikaliteit gevierd wordt.

Fussin' And Fighting is bijvoorbeeld één van de meest aanstekelijke protestsingles, die we in tijden gehoord hebben. Peace Begins Within is dan weer meer laidback met een zeer duidelijke soulvibe. McFarlane benadrukt, onder begeleiding van heerlijk trompetspel, hoe belangrijk het is om, hoe moeilijk dat ook moge zijn, te blijven geloven in vrede. Bij Freedom Chain wordt het tempo teruggeschroefd, horen we onderhuidse funk en knisperende electronica, maar valt vooral de zoete en verleidelijke stem van McFarlane op, die soms wat aan Sade doet denken.

Na het korte Riddim (Interlude), dat voor reliëf en structuur zorgt, is er Allies And Enemies, waar er gespeeld wordt met door elkaar vlinderende, vocale laagjes. Een baslijn kondigt In Between Worlds aan, waarna de piano erbij komt. Dit resulteert in een iets intiemere passage waarin McFarlane zich als jazzvocaliste kan bewijzen.

Eén van de vele hoogtepunten op 'Arise' is Silhouette, dat traag maar plechtstatig en sensueel voortschrijdt. De klarinet van Shabaka Hutchings komt hier volledig tot zijn recht. En als de rest van de band erbij komt, kan hij nog net iets meer uithalen. Fisherman is dan weer een knipoog richting de legendarische band The Congos en legt de nadruk op de lyriek. Met het ritmische Ode To Cyril besluit McFarlane een heerlijk album, dat de muzikale diversiteit benadrukt.

Dit is een warme en zwoele plaat, waarop McFarlane op zoek gaat naar de muzikale roots en misschien wel haar beste werk tot nog toe brengt.