Yo La Tengo - This Stupid World

Matador

Sinds Sonic Youth in 2010 het gitaarbijltje er definitief bij neer gooide, werd achter hun rug de alternatieve fakkel probleemloos en zonder enige discussie overgenomen door Yo La Tengo. En ze doen dat met veel verve, want 'This Stupid World' is intussen al de negentiende sonische worp en het is een verdomd straf werkstuk.

Vier decennia is ons olijke drietal Yo La Tengo (gitarist Ira Kaplan, drummer-echtgenote Georgia Hubley en een wisselende bassist, hedentendage James McNew) al onderweg op de alternatieve snelweg en er lijkt niet onmiddellijk sleet op te komen. Onlangsspeelden ze nog als dragqueens in Nashville Tennessee uit protest tegen de nieuwe wet, die drag limiteert. Tijdens het concert werd er met geen woord over gerept, maar in een verklaring achteraf werd toegelicht: “What we did last night couldn’t have been clearer, and requires no further comment.”

Maar laten we tot de essentie komen. 'This Stupid World' trapt af met de heerlijke meer dan zeven minuten durende Krautrocker (denk Neu! of Can) Sinatra Drive Breakdown’: “I see clearly how it ends / I see the moon rise as the sun descends”, of hoe ze aan de druk van de tijd willen ontsnappen.  De sound is dynamischer dan ooit en klinkt bijna live, hetgeen te verklaren is door het gehanteerde opnameprocédé, waarbij alles met drie tegelijkertijd werd opgenomen.

Elke song klinkt als reizen door de tijd. Brain Capers’ grijpt bijvoorbeeld in drie dimensies  via loops en effecten toch naar de keel. In Tonight’s Episode laten ze horen hoe Joy Division had kunnen klinken. Beklemming vanuit een tunnel.

Als ze tijd nodig hebben om iets te vertellen, nemen ze die ook. Maar liefst zeven minuten duurt het statige Miles Away met dat dubachtige ritme, de majestueuze synths en de engelachtige zang van Georgia Hubley in beste This Mortal Coil-stijl. 

Geef 'This Stupid World' een paar beurten de tijd en hij kruipt onherroepelijk onder de spannende huid.  Ze hebben trouwens gelijk: het is een stomme wereld waarop we met zijn allen ronddansen, maar hij mag wel goed klinken, als het van Yo La Tengo afhangt. 

Erg stijlvolle plaat. Hopelijk luistert het Pukkelpop-team mee, want dit zouden we maar wat graag horen weerklinken over een Kiewitse weide.