Yeasayer - Amen & Goodbye

Mute Records

Is een tweede album voor de meeste bands een struikelblok, dan gold dat zeker niet voor Yeasayer die op ‘Odd Blood’ destijds het hoogtepunt van hun kunnen bereikten. Ondertussen zijn we met ‘Amen & Goodbye’ aan album nummer vier toe.

En laat dat vierde album nu de moeilijkste bevalling geweest zijn voor het drietal. Dat er vier jaar tussen ‘Fragrant World’ en deze zitten, is niet alleen te wijten aan een lekkend dak dat de tapes van de analoge sessies bijna compleet vernietigde, maar ook aan een identiteitscrisis en het perfectionisme van het drietal.

Toch betreedt Yeasayer niet meteen nieuwe paden. De band staat nog altijd voor een eclectische mix van indiepop, etnische klanken, psychedelica en elektronica, maar toch probeerde de band zijn sonisch palet wat aan te passen door analoog op te nemen en live percussie te incorporeren.

Dat pakt zeer goed uit op single I Am Chemistry die op het album organisch voortvloeit uit de korte, psychedelische opener Daughters Of Cain. De combinatie van een vervormd, meerlagig koortje, de vreemde zang van Suzzy Roche (The Roches), de voortjakkerende, onderliggende bas, een pingelende piano en rondzwevende elektronica is een feest voor het oor.

Voor wie dat allemaal te vreemd klinkt, zijn er ook nog Silly Me dat geboren wordt uit klanken die lijken alsof iemand slappe snaren over een zeepkistje gespannen heeft, maar dat meteen ook explodeert in een aanstekelijke meezinger en Dead Sea Scrolls met zijn sci-fi synths, vervormde sax en veel vrolijke ba-ba-ba’s.

Maar daarna is het feest voorbij. Half Asleep is een donkere angstdroom van een track met een duistere tekst en een onderhuidse, voortsluipende basgroove van Ira Wolf Tuton waarin enkel wat schetterende schalmeien en harmoniezang wat licht brengen. Iets waaraan het in het trage Prophecy Gun en het lange Gerson’s Whistle totaal ontbreekt. Het zijn dan ook dieptepunten op de plaat die het net van tegenstellingen moet hebben.    

Toch kan Yeasayer ook schitteren in duisternis, zo blijkt uit Cold Night dat de zelfdoding van een dierbare bezingt. Hier ligt de pracht in de kwetsbare en zuivere zang van Anand Wilder die zich daarvoor ook al van zijn tedere kant liet kennen in Uma, een song over de liefde voor zijn dochter.

‘Amen & Goodbye’ bevat enkele extatische hoogtepunten en enkele mooie, intieme momenten, maar hapert bij de paar korte intermezzo’s (Computer Canticle, Child Prodigy en Amen & Goodbye) en het langste nummer op de plaat. Daardoor ontstaat de indruk van een wisselvallig, niet volledig voldragen album. Maar vraag ons over een paar luisterbeurten nog eens opnieuw wat we ervan vinden, want wie weet ontdekken we nog wel iets in deze surrealistische collectie songs. En destijds vielen we ook niet meteen voor ‘Odd Blood’.

Op 12 juni speelt Yeasayer in de Handelsbeurs, op 19 juni is het gezelschap te zien op het Best Kept Secret festival.