Wrong - Wrong

Relapse Records

Ex-leden van Torche, Kylesa en Capsule. Alsof je daar een nieuwe band moet aan afmeten. Want de chemie levert tenslotte altijd weer iets nieuws op. Ook al is dat dan Wrong.

Wij hadden het meteen voor een nummer als Turn In, dat wedt op twee paarden. Eerst is er de hardcore waarmee ze je overvallen nadat je nog niet eens van de korte opener More Like bent bekomen. Maar even verder verandert de song plots van toon, wordt op de rem getrapt en komen de riffs bovendrijven. Nog even terug venijnig uithalen om dan een mistig gordijn van noisegitaren op te trekken tijdens het laatste gedeelte.

Het vraagt wel enige verbeelding om vocalist Eric Hernandez zanger te noemen. Hij schreeuwt zijn teksten (zoals dat wel vaker gebeurt bij hardcorebands) met een stevige kras op zijn stem de wereld in. Denk daar dan nog een potje herrie als in Read bij en teksten als: “Do what it says / You know I don’t read” inclusief het obsessief herhalen van de titel van het nummer en je begrijpt waar we naartoe willen. Zijn teksten zijn met uitzondering van afsluiter High Chair ook allemaal erg gebald in een paar lijnen en nooit erg opbeurend.

Als hij dan al een keer probeert te zingen, zoals in Entourage kom je aan bij iets dat in de buurt van de postpunk, in dit geval misschien eerder posthardcore, van Preoccupations (voorheen Vietcong) ligt. En de muziek sluit daar dan bij aan.

De reeds eerder vernoemde afsluiter is trouwens ook zo’n buitenbeentje, waarin meer naar de shoegaze wordt gekeken dan naar de (post)hardcore. En de teksten zijn daar waarschijnlijk aan aangepast. Of zoals hij het zelf zegt: “I might have this high chair / But you’ve got the common sense”, alsof hij zichzelf terug met de voeten – de shoes zo u wilt - op de grond zet.

De plaat is maar een half uur lang zodat je niet de kans krijgt om verveeld te raken. En bovendien zijn alle songs even gepeperd en gekruid. Kijk dus gerust wat verder dan enkel maar die namen in de inleiding. Want Wrong is zo wrong nog niet.