Wire - Silver/Lead

Pink Flag

Wat nu? Wire die veertig kaarsjes mag uitblazen en dat met sfeervolle gitaarrockers viert? Dan heeft u niet goed geluisterd naar 'Silver/Lead'. De Britse uitvinders van de postpunk voegen een misleidend diep gravende plaat toe aan het indrukwekkende palmares.

Silver/Lead

Veertig jaar geleden zag het legendarische ‘Pink Flag’ het licht: scherp, schurend en onderhuids alle lichaamsvetten wegschrapend. Doorheen de bewogen geschiedenis (met de nodige en noodzakelijke rustpauzes), hebben Colin Newman en zijn kornuiten die hoekige, wat duistere sound nog meer uitgezuiverd en laten uitgroeien tot iets wat meer dan als wat ongemakkelijk en mysterieus kan worden omschreven.

Maar even alles op een rijtje. Wire laat met ‘Silver/Lead’ tien gitaarsongs op de wereld los die netjes tussen de drie en vier minuten aftikken. Waar de plaat nog bitsig opent met het fantastisch getitelde Playing Harp For The Fishes, gekenmerkt door snijdende basgitaar en een wazige synthesizer, vindt het album verderop meer en meer een eigen adem. Dat betekent dan sfeervolle songs als Diamonds In Cups met een wat sombere, zelfs lichtpsychedelische ondergrond en een melancholische, naar omlaag dalende melodie. Reken op liedjes die vlot binnenglijden, tot na grondige beluistering blijkt dat die melodieuze uitstraling toch ook nog van die avantgardistische trekjes uit het (verre) verleden blijkt te bevatten.

Wat niet wegneemt dat deze plaat weer een fenomenaal evenwicht vindt tussen ruw en soft, minimaal en vullend, haaks en afgevlakt. Afgevijlde hoeken, zeggen we dan, zoals in een heimelijk toesluipend An Alibi; met die duistere, symfonische synthesizers een dijk van een paraplutrekkerssong. Keer op keer grijpt het kwartet je vast en laat niet los. Geen seconde. Voorzichtige drums staan tegenover ontdubbelde zang (zowel menselijk als mechanisch), benevelende synthesizers worden versterkt door vlotte gitaarriffs.

Dit is een release waar je zowel een honderd bladzijden tellend eindwerk over kan neerpennen als bij wegdromen. Een plaat waar je niet snel op uitgeluisterd bent. Zeker weten dat met ‘Silver/Lead’ de devotie voor Wire nog een jaartje of veertig extra stand houdt.

8 mei 2017
Johan Giglot